jednorodną masę powietrza, Centralną jty część stanowi tak zwane oko. Cyklony tropikalne występują z największą częstością w luftu regionach kuli ziemskiej i znane są jakoc cyklony, tajfuny, tsilbf-iSny, huragany.
Cyrkulacja antycyklonafaa - nadi powietrza w wyżu. Ruch odśrodkowy wokół centrum układu harycznego. Na półkuli północnej jest zguby z ruchem wskazówek zegara, na półkuli południowej - przeciwny.
Cyrkulacja bryzowa - ffdwjr ją okres dobowy. Rozwija się w strefie brzegowej zbiorników wodnych na skutek nierównomiernego nagrzana powierzchni wodnych i lądowych podczas słonecznej pogody oraz wychłodzenia w czasie pogodną nocy, gdy kontrasty termiczne między wspomnianymi środowiskami są największe. W bągu dnia obserwuje się ruch powietrza znad zbiornika wodnego w loerunku lądu (bryza morska, jeziorna; dzienna), zaś nocą odbywa się w kierunku odwrotnym, z lądu w kierunku zbiornika wodnego (bryza lądowa; nocna).
Cyrkulacja cyklonalna — ruch powietrza w niżu Ruch dośrodkowy w kierunku centrum nkfadn harycznego- Na półkuli północnej jest zgodny z ruchem wskazówek zegara, na półkuli południowej—przeciwny.
Cyrkulacja gótsko-dolinna - lokalna cyrkulacja powietrza rozwijająca się w dolinach górskich wskutek nierównomiernego nagrzewania się dra doliny i stoków, a także dolnych i górnych odcinków doliny. Wiatr dolinny jest wiatrem anabatycznym, wstępującym, który wieje w ciągu dnia wzdłuż stoków w kierunku szczytów gredkirti Wiatr górski jest wiatrem kataba tycznym, zstępującym, wiejący nocą wzdłuż zboczy z gór w kierunku wylotu doliny.
Cyrkulacja monsunowa - system wiatrów ogólną cyrkulacji atmosfery związany z przemieszczaniem się strefy konwergencji międzyzwrotm-kowej w ciągu roku, który charakteryzuje się sezonową stałością niektórych kierunków wiatru i zmianą ich na przeciwny z sezonu na sezon. W lecie wieje w kierunku lądu wilgotny monsun znad oceanu, a w porze zimowej wieje suchy mortsun lądowy w kierunku oceanu.
Deszcz - opad kropel wody o średnicy większą od 0,5 mm lub mniejszych, jeśli padają rzadko.
Deszczomierz - przyrząd służący do pomiaru ilości wody pochodzącej Z różnego rodzaju opadów atmosferycznych w ciągu określonego czasu, zazwyczaj doby. W Polsce najczęściej stosuje saę deszczomierz Hellmanra, który umipsyrya się na wysokości 1 m nad poziomem gruntu. Odczy* dokonuje się z dokładnością 0,1 mm. Przyrząd w wersji samopią nazwę pluwiografu.