SNV36461

KONIEC NAROD7

rów, już podporządkowana idei duchowej a\cVve.vcvV\ t6żoV.tx^-Ców, została wzbogacona o elementy neVxoTcva.tvc^\ "\ zanntzona w wielkim inicjacyjnym motywie §m\etc\ \ zmatlwyc\vwę,x.avv\a, opartym jednak nie na wierze chrzęścijaftsYAei, lecz na \>og,ań^V\c\\ misteriach⁵⁶.

Rozpowszechnienie w lożach stopnial^Aisltza "w"yptzedzWo    -

nie o kilkanaście lat. moment założenia piet^wsze^

(1717), kitóry powszechnie przyjmnje się, za moment „natodzm masonerii” — moment przejścia od starego, „operatywnego” ^oVao-mularstwa do współczesnego wolnomnlaistwa    nnnegó¹ .

Nie jest to ujęcie do końca trafne, faktem \est, że to ^^odoo, ponad stuletnie przejście zakończyło się ostatecznie 'wYaśnie nn początkach XVIII w., ale nie polegało owo na Vsnotzeńm sttuktnt, lecz na zmianach w rytuale, zmiauie stawianyc\v so\i\e przez N^e\-nomularzy celów i zmianie składu osobo\Ne^o \óż. YAałep^ bar-dziej adekwatnym — choć z pewnością me. „tuacym!’ VaJ^ %»ci%\e historii wolnomularstwa na dwie części — wydaje się stwierdzenie, że to pojawienie się stopnia h/listrza zamyka historię woiuumular-stwa jako cechu budowniczych. Stopień łs/łistrzu hy\ howiem elementem obcym zarówno pierwotnym rytuałom, jak i pierwoluey strukturze cechu, natomiast dla współczesnej musouetit siad 'ś\ę_f niekwestionowanym centrum całej jej \n\ejacy jnej tradycji.

^Sfi Por. tamie, s. 209-210; T. N tajemnic. Warszawa 1996, s. SI-95;

asie h i % o

t o w u. La

s V. i, ^Wolnomularstwo b Franc-Maęonnerie, s.    .