skanuj0009 (112)

1.3.4. i9. Jaka jest różnica miedzy dwaj a dwoje'!

aj rodzaju: dwaj - r.m., dwoje - r.n.;

b) rodzaju: dwaj - r.mos.. dwoje - r.nmos;

c) liczby: dwaj - liczba zneutralizowana; dwoje - lmn.;

d) leksykalna: dwaj - forma mos. liczebnika głównego dwa; dwoje - liczebnik zbiorowy.

1.3.4.20. Na czym polega osobliwość odmiany wyrazu milion'!

a) rzeczownik milion odmienia się regularnie;

b) liczebnik milion odmienia się regularnie:

c) wyraz milion odmienia się według deklinacji rzeczownikowej; osobliwością jest więc rozbieżność między jego znaczeniami a paradygmatem fleksyj nym:

cl) zapożyczony z języku francuskiego w yraz odmienia się według paradygmatu polskiego.

1.3.4.21. W rotach poznańskich z 1396 r. czynimy: „Jako mi loni Staszek zapłacił od piąci grzywien grzywnę, a lato sic mes". Proszę skomentować formę liczebnika:

a) wyrażenie odpine: poświadcza rzeczownikowy paradygmat odmiany piąć (tak jak np. pięść): współczesna forma odpięciu świadczy o liczebnikow ym modelu odmiany;

b i i>u{ł i to regularny D. lp. liczebnika pięć, który odmienia: się według deklinacji /-lematowej (jak kość): właściwa deklinacja liczebnikowa (z końcówką ) zaczęła się kształtować od XVI w., ale dawne formy przechowują dialekty jeszcze w XX w .;

c) forma liczebnika jes: innowacją pólnocnopolską;

d) od piąci to bo hem izm.

1.3.4.22. W rotach poznańskich z 1432 r. czytamy m :m: „Jakom przy tern był, iże Toma Księgiński samodziewięt przybiegł gwałtem mocą na pana Borkow dom Ile osób napadło na dom pana Borka?

aj 9;

b) 8;

c) 10;

d) dokładnie nie wiadomo.

Rozdzieli /. Testy 1.3. Fleksjo

1.3.5. Fleksjo imienna - zagadnienia ogólne

1.3,5.1. Przekształcenia struktury wyra/.: od aglutynacyjne i trój elementowej. o wyraźnie zróżnicowanych funkcjach) do ileksyjnej (dwueleroem.o-wej o skumulowanych syntaktyczno-fleksyjnych funkcjach końcówki? najintensywniej dokonywały się w epoce: aj praindoeuropejskiej;

b) prasłowiańskie,; cj staropolskiej; d) średni opolskiej.

1.3.5.2 Wpływy czynnika semantycznego w rozwoju fleksji imiennej ujawnił się najwyraźniej w epoce:

a) pr a i ndoc u rop ej s k i ej;

b) bałto-slowiańskicj:

c) prasłowiańskiej;

d) polskiej.

1.3.5.3. We fleksji polskiej ujawniają się następujące typy opozycji semantycznych:

a) regularna opozycja żywotność : tueżywoOiośc\

0) regularna opozy cja Hięskwsohisw n.w : /:,v nięskoosohowoś::

c) nieregularna opozycja nazwa pospolita : nazwo wdusna:

d) nieregularna opozycja musi uiinum, czyli nazw u męska zawodów, stanowisk (odmiennajg/y/łfi/iiti/eił?;?. czyi; nazwa żeńska (nicodnuenn.aj.

1.3.5.4. W polskiej fleksji imiennej istnieją opozycje paradygma yez-.e: a) odziedziczona z pie. opozy cja subsanur.-um pronomen:

bj odziedziczona z psł. opozycja substamńwn pnonomen : adie tranu: c i rodzima opozycja; subsiontirnm ipronomen : adiectirnm : w(nr ■ advciviu!>i:

d.i opozycja suif.aa/aiyiii): : p/uno/n-sn : uaicaiiwn : nuincrale.

1.3.5 5. Przejawy różnorakich polskich mr.awaci. są widoczne: a) we fleksji wewnętrznej (tematów?: b} we 11 e k s . / e w nętrzn ej : k o ńc ówe k i; cl w obrębie jednego typu deklmaey ineuo; dj w obrębie różnych typów dckJinaeyutych.