HM A-z > |
[VI,A | II' 'II 'u | l|| U 'M I 1 /••o |
(9.75) |
mając nn uwadze, że |
ą = int [//(/-, )j |
(9.76) |
oraz \u oznacza stan niezawodności k-tej depeszy RTCM typu 1, Z zbiór liczb całkowitych. | ||
W proponowanej notacji posłużono się symbolem U , który jest skrótem następujących dzlwłnń | ||
.R III 1 o 1 „R |
(9.77) | |
“l Uu2=l-(l-u])(\-u2) ■ |
(9.78) |
I ’oil<lii|i|c: dekompozycji struktury (9.74) i (9.75) otrzymamy
[F[^(Ał)=l]=l-(gJ dla / e [/, + A',,A1,)
Modelowanie dostępności transmisji tego typu depesz, ze względu na format, wymaga m/wnżania 3 oddzielnych przypadków zależnych od liczby satelitów znajdujących się ponad minimalną wysokością topocentryczną stacji referencyjnej DGPS. Analizując globalną wi-11/lotność segmentu kosmicznego GPS [SPS, 1993] dla nominalnej konstelacji 24 satelitów rozważanym przypadkom przypisać można określone prawdopodobieństwa zaistnienia.
widzialność [%]
<yti 9.50. Globalna widzialność (%) satelitów systemu GPS w funkcji ich liczby Ns . Pełna konstelacja
satelitów - 24 SV [SPS, 1993].
Hit
/ zaprezentownnych nu iyo u 00 wartości wyniku, żo
r[N, {4,5,6}] 0.0285 , |
(0.80) |
Ąn, ={7,8,9}]= 0.8999 , |
(982) |
f>[Ns= ^0,11,12}]= 0.0719 . |
(9.83) |
Skonstatujmy, że blisko 90 % czasu stacje referencyjne DGPS transmitują korekty pseudo odległościowe wykorzystując 3 depesze RTCM nr 9-3.
Dla transmisji różnicowej GPS wykorzystującej depesze RTCM nr 9-3 dostępność junl stanem, przy którym wiek co najmniej 4 korekt PRC odnoszących się do różnych satelitów («>•.( mniejszy od maksymalnego. Ten rodzaj emisji korekt posiada ustaloną długość depeszy (/ „ ,) wynoszącą210 bitów. Prawdopodobieństwo poprawnego odebrania każdej z depo;;/ Jest ld< >n tyczne i wynosi
. (0.84)
Dla zdefiniowania funkcji struktury nawigacyjnej (poprzez minimalne cięcie lub ścieżkę) /.i sądnym jest zobrazowanie rozważanego procesu w postaci graficznej. Na poniższym rysunku przedstawiono proces transmisji różnicowej GPS dwóch depesz RTCM 9-3. Każda / nich po rozkodowaniu jest dostępna przez określony przedział czasu równy wiekowi poprnwok pomniejszonemu o czas potrzebny na przesłanie depeszy w eterze. Dla analiz przyjęto klasyczny przypadek: wiek poprawek Tmax = 30 s oraz prędkość transmisji R=100 bps.
Rys. 9.51. Proces transmisji korekt PRC dla Ns = {4,5,6}.
287