Jeżeli wiatrownice zostaną wykonane z desek o przekroju 32 x 75 mm, to:
i = 0,289 • 32 • 9,2 mm,
A = 1130/9,2= 123,
°ccńt = £0,05/^ = 3-142 ’ 8000/1232 = 5,214 MPa, ^iely = (/cO^ccnt)0'5 = (23/5,214)0-5 = 2,10,
ky = 0,5[l+]ffc(Arel,-0,5)+A?ely] = 0,5[1+0,2(2,10-0,5)+2,102] = 2,865, ,
Ky = 1 /lkyHk2y-l2"ly)0’5] = l/[2,865 + (2,8652 - 2,102)0,5] = 0,208,
A . = 32-15 = 2400 mm2,
%
ac0d = 164/2400 = 0,068 MPa,
0,068/(0,208 • 15,92) = 0,205 < 1.
• Wiatrownice dolne
Nachylenie wiatrownic dolnych i ich długość wyboczeniowa są takie same, Ji wiatrownic kalenicowych. Wiatrownice dolne przenoszą część obciążenia wiatrCB! przypadającą na pole zakreskowane ukośnie liniami ciągłymi na rys. 5-3:
W2 = 0,5(7,35 + 2,10) (0,5 -2,74 + 0,5 1,82)0,5 0,243 = 1,31 kN,
N2 = - W2 ■ 1,13/0,80 = -1,31 • 1,13/0,80 = 1,85 kN.
Jeżeli wiatrownice te zostaną wykonane z desek o przekroju 32 x 75 mm, to:
oc0d = 1850/2400 = 0,771 MPa, 0,771/(0,208 -15,92) = 0,233 <1.
Deski wiatrownic należy przybić do krokwi gwoździami 3x70 lub 3,2x75 (minimum po 2 gwoździe) od spodu krokwi. Wiatrownice powinny być wcięte ll| przybite do murłaty. Połączenie na długości wykonuje się, używając nakłi o tym samym przekroju i 4 gwoździ jak wyżej po każdej stronie styku.
Schemat usztywnień podłużnych i wiatrownic przedstawiono na rys. 5-12.
Przykład 5-4. Zaprojektować elementy więźby płatwiowo-kleszczowej budy jednorodzinnego o wymiarach w rzucie, w świetle murów: 15=10,20 L~ 13,50 m (rys. 5-13) i wysokości H< 10 m (H/L<Z), zlokalizowanej w I strefie obciążenia wiatrem i I strefie obciążenia śniegiem. Więźba ma I wykonana z drewna sosnowego klasy C-30, pokrycie — z blachy cynkowej deskowaniu. Rozstaw krokwi wynosi ok. 0,80 m, a pochylenie połaci dachoV 39°.
71 fi
My*. 5-13. Więźba płatwiowo-kleszczowa. Schemat konstrukcji: a) rzut, b) przekrój I slup, 2 — płatew na podłużnej połaci dachu, 3 — kleszcze, 4 — podparcie płatwi mieczami, 1 krokiew, 6 — krokiew narożna, I+IV — szczegóły konstrukcji więźby, których rozwiązania (U odstawiono na rys. 5-21+5-27
Uzupełniające dane geometryczne (rys. 5-14). Rozpiętość obliczeniowa wiązara io - 10,50 m. Wysokość wiązara
ho = 0,510 ■ tg a = 0,5 • 10,50 • 0,8098 = 4,25 m.
t llugość krokwi
I - lj2cosa = 10,50/(2 0,7771) = 6,76 m.
/wkładamy podział krokwi na część dolną i górną wg stosunku v = IJl = 0,6, skąd:
lj = v • / = 0,6 • 6,76 = 4,06 m,
In = l-ld = 6,76-4,06 = 2,70 m.
Rozstaw słupków wiązara:
/, = ld cosa = 0,7771 -4,06 = 3,16 m,
I, = /„-2/j = 10,50-2-3,16 = 4,18 m.
217