Strona084

Całkowity czas błysku i inne wskaźniki zmian w e/nslc określa się na oscylogramie.

Aby obliczyć maksymalny świalłośe błysku według najwyższej rzędnej oscylogramu, należy przeprowadzić reduiwiiiiu' luksomic-rza za pomocy lampy standartowej o znanej światlo.seI, a następnie na podstawie wykresu należy znaleźć wa lko .<• nolę/enia oświetlę-* nia odpowiadającą największej wysokości rzędnej <Ntrylogru-mu. Mnożąc znalezione natężenie oświetlenia przez kwadrat odległości między fotoogniwem a badanym błyskiem znajdujemy

Do badania wskaźników ilościowych promieniowania Ibtoblys-ków stosuje się spektrografy rozmaitych systemów.

Na rysunku 28 pokazano spektrogramy promieniowaniu niektórych mas fotobłyskowych. W każdym z nich widoczne jest intensywne widmo ciągłe, na którego Ile zaznaczają się linie i pasma.

Widmo ciągłe daje promieniowanie rozżarzonych cząstek stałych i ciekłych produktów palenia mas fotobłyskowych. Intensywność widma ciągłego i położenie maksimum energii promieniowania zależą od temperatury płomienia błysku oraz od natury promieniujących produktów. Pojawienie się w widmie 1'otobłysku linii i pasm jest wywołane atomowym i cząsteczkowym promieniowaniem produktów palenia, znajdujących się w stanie pary lub gazu.

, Układ pasm i linii zmienia się zasadniczo wraz ze zmianą składu masy fotoblyskowej. Na podstawie spektrogramów sporządza się wykres rozdziału energii w widmie promieniowania 1'otobłysku.

Rys. 29. Krzywe rozdziała enrian świetlnej promieniowania błyska In lo bomby

Na rysunku 29 podano typową krzywą rozdziału energii promieniowania błysku folobomby. Jak widać, maksimum promieniowania błysku znajduje się w podczerwieni

171