85
rozprzestrzeniania się tej choroby. W akwarium zdarza się to niestety dużo częściej. Jeśli zapoznamy się z cyklem rozwojowym tego pasożyta, szybko zrozumiemy, dlaczego tak się dzieje.
Amyloodinium zaliczamy do bruzdnic (Di-noflagellata - jeden z rzędów pierwotniaków). Należące do tego rodzaju pasożyty są wyposażone w wici, które umożliwiają im poruszanie się w wodzie. Pasożytują, przytwierdzone do skrzeli, a w późniejszym etapie choroby, także do skóry ryb. Po 7-10 dniach wytwarzają cystę, która opada na dno zbiornika i pozostaje tam przez okres trzech dni. Potem cysta wielokrotnie się dzieli i uwalnia do wody liczne spory. Natychmiast ruszają one na poszukiwanie nowego żywiciela. W akwarium, gdzie żyje stosunkowo wiele ryb, udaje się to im z łatwością. Natomiast w morzu większość takich wypraw kończy się niepowodzeniem i spory giną po upływie 1-2 dni.
Jeżeli nasze rybki są dodatkowo osłabione przez odławianie, transport czy wahania temperatury, będą jeszcze łatwiejszą zdobyczą dla pasożytów. Wiciowce pochodzące z pierwszego cyklu rozwojowego są słabo widoczne i można je rozpoznać tylko używając lupy. Po odbyciu drugiego cyklu pojawi się ich tak dużo, że już gołym okiem zobaczymy drobne, białawe punkciki pokrywające skórę ryb. Typowymi objawami tej choroby są także przyśpieszone oddychanie i częste ocieranie się ryb o szorstkie powierzchnie wystroju zbiornika. W tym momencie niezbędna jest błyskawiczna interwencja.
W zbiornikach zasiedlonych wyłącznie przez ryby, możemy bezpośrednio zastosować odpowiednie preparaty miedziopochodne. Jeżeli choroba pojawiła się w akwarium z organizmami bezkręgowymi, to najpierw musimy wyłowić z niego ryby i przenieść je do zbiornika kwarantannowego. Tylko tam możemy poddać je leczeniu. Odławianie ryb z bogato urządzonego akwarium jest często niemożliwe. Dlatego jedynym wyjściem z tej sytuacji jest całkowity demontaż wystroju lub poświęcenie życia ryb zaatakowanych przez pasożyty.
Próba leczenia tej choroby za pomocą preparatów miedziopochodnych, za każdym razem spowoduje śmierć większości bezkręgowców w akwarium głównym. Uszkodzimy też, pielęgnowane z takim trudem, glony, co pociągnie za sobą opisane już wcześniej następstwa (masowe uwalnianie miedzi z obumarłych komórek glonów). Zamieszkujące zbiorniki rafowe ryby, same powrócą do zdrowia, o ile choroba nie przybierze po pewnym czasie niebezpiecznych rozmiarów.
Cryptocaryon irritans - choroba białych plam
Tę chorobę często myli się z chorobą ryb koralowych. Wywołujące ją pasożyty są jednak orzęskami (Ciliata) dorastającymi do 1 mm
Cykl rozwojowy Amyloodinium ocellatum. (a)
Trofont atakuje żywiciela i pasożytuje na nim. Po rozrośnię-ciu się do odpowiednich rozmiarów, odpada od skóry żywiciela i tworzy cystę (b).
W zamkniętej cyście powstają, na drodze podziałów komórkowych, dwuwiciowe spory (c). Uwalniają się one z pękniętej cysty (d) i poruszając się za pomocą wici, ponownie atakują żywiciela (e).