strona (61)

Ryc. 2.5. Diatermia kondensatorowa typu „Diamat" (po lewej z dwoma emitorami) dająca emisję c iągłą i diatermia indukcyjna, impulsowa typu „Terapuls" (po prawej z jednym emitorem). Aparaty przedstawione na zdjęciu są produkcji krajowej umieszczanego wokół eksponowanej części ciała. W solenoidzie tkanki znajdują się w większym stopniu pod wpływem pola magnetycznego niż elektrycznego.

W latach pięćdziesiątych XX wieku wprowadzono generatory pem o fali rzędu centymetrów, nazwane mikrofalami (MKF). Takie pem wytwarza się w magnetronach, które łączą właściwości lampy elektronowej i obwodu drgającego, emituje się je z dipolowych aplikatorów o charakterze anteny. MKF podlegają w naszym kraju surowym przepisom bezpieczeństwa pracy, co powodowało, że wprowadzano je z dużymi oporami. Obecnie produkuje się aparaty posiadające osłony ograniczające niepożądane rozpraszanie pem.

Tabela 2.4. Promieniowanie elektromagnetyczne diatermii używane w fizykoterapii

Pasmo PEM	Długość fali	Częstotliwość	Energia fotonu |eV|
Prądy d'Arsonvala	od 600 do 1000 m	od 300 do 500 kHz	do 10'^2
Diatermia długofalowa	od 60 do 500 m	od 5MHz do 0,6 MHz	do 10‘^9
Diatermia krótkofalowa	11,05 oraz 22,1	27,1 oraz 13,6 MHz	do 10^b
Diatermia mikrofalowa	69 cm	434 MHz
decymetrowa	32,8 cm	915 MHz	ok. 10^5
Diatermia mikrofalowa	1 2,6 cm	2,38 CHz
centymetrowa	12,4 cm	2,43 CHz	ok. io-^4

Najczęściej stosowane wielkości wyróżniono pogrubionym tekstem.

61