strona (69)

rodzaj emisji, częstość impulsów i zakres ich regulacji, czas trwania impulsów, nazywany także szerokością lub długością impulsu, geometrię emitowanej wiązki, tj. powierzchnię emitującą (najczęściej kilkanaście do kilkudziesięciu milimetrów kwadratowych), kąt rozbieżności i zależną od niego wielkość „plamki" padającej na eksponowaną powierzchnię.

Wymienione cechy laserów pozwalają bardzo dokładnie obliczyć dawkę energii emitowanej i padającej na skórę, co stanowi podstawową zaletę laserów; inne źródła pem nie stwarzają takiej możliwości. Dokładność dawkowania dotyczy, niestety, tylko pl skierowanego na tkanki. Określenie dawki pochłoniętej i działającej w tkankach napotyka na znaczne trudności; można ją przewidzieć tylko w przybliżeniu.

2.7.3. Biostymulacja laserowa

Przebieg procesów biostymulacyjnych można opisać w postaci następującej sekwencji przemian pl:

1.    Odbicie, rozpraszanie.

Pl, napotykając skórę, ulega częściowemu odbiciu - od 20 do 80%. Odsetek ten zależy od barwy i struktury powierzchni skóry, odległości głowicy lasera od skóry, kąta padania pl na skórę, geometrii wiązki pl. Najmniejszy odsetek pl ulega odbiciu, gdy głowica dotyka skóry z lekkim uciskiem, a pl pada na skórę pod kątem 90°. Zatem ręka wodząca głowicę wpływa także na odbicia; w sumie odsetek utraconego promieniowania umyka dokładnej kontroli. Zanim pl zostanie zaabsorbowane ulega w naskórku i skórze dalszemu rozpraszaniu, załamaniu i odbiciu, tak że nawet niewielka część pl, która dostała się pod naskórek, może, odbita, ponownie znaleźć się na zewnątrz.

2.    Absorpcja i przenikanie.

Przenikanie pl zależy od długości fali oraz składu chemicznego i budowy tkanek. Woda (stanowiąca ok. 90% substancji tkanek) absorbuje pl krótsze od 400 nm i dłuższe od 1100 nm. Pomiędzy tymi wartościami znajduje się „okno optyczne", przez które pl może przenikać do tkanek położonych głębiej. W oknie tym hemoglobina absorbuje promieniowanie zielone o fali 600 nm, a melanina absorbuje pasmo do 700 nm. A zatem najgłębiej docierają fale z zakresu od 700 do 1100 nm. Jest to skrajne promieniowanie czerwone i podczerwień A. Wnikają one na głębokość od 1 do 2 mm, a więc sięgają do skóry właściwej. Jednak około 35% tego promieniowania jest absorbowane w części zrogowaciałej naskórka, a dalsze od 30 do 40% w następnych jego warstwach, dopiero reszta, tj. mniej niż 30% dociera do skóry właściwej i ewentualnie dalej.

3.    Udział w procesach fizjologicznych.

Zaabsorbowanie 50 czy nawet 100 J energii pl stanowi mniej niż 0,001 promila energii przyjmowanej w pokarmach, zatem udział energii pl w bilansie energetycznym ustroju stanowi tak drobny ułamek, że nie można mu przypisać żadnego znaczenia.

Różnorodność tkanek i ich właściwości fizykochemiczne oraz zmienna wielkość wiązki pl powodują, że absorpcja i zatem oddziaływanie pl w znacznym stopniu podlega przypadkowi i prawom teorii chaosu. Teoria ta głosi, że wyniki procesu chaotycznego mogą być rozrzucone na szerokiej skali i nieznaczna różnica w pierwszej

69