Str 1

ZGINANIE PROSTE

Zginanie proste zachodzi wówczas, gdy obciążenie belki znajduje się w płaszczyźnie zginania przechodzącej przez oś belki i jedną z głównych środkowych osi bezwładności przekroju poprzecznego (rys. 8-la). W takiej belce poszczególne przekroje poprzeczne obracają się, a oś i wszystkie włókna belki do niej równoległe — zakrzywiają się. Włókna od strony wypukłej wydłużają się, a od strony wklęsłej — skracają się (rys. 8-lb). Płaszczyzna, w której włókna nie zmieniają swojej długości, tzn. nie wydłużają się ani nie skracają się, nazywa się płaszczyzną (warstwą) obojętną. Krawędź przecięcia się tej płaszczyzny z płaszczyzną przekroju poprzecznego tworzy oś obojętną (rys. 8-1).

W przekrojach poprzecznych belki poddanej zginaniu prostemu występują zazwyczaj momenty zginające M i siły poprzeczne V, czyli dwie uogólnione siły wewnętrzne. Teoretycznie więc również ten przypadek wytrzymałościowy (występowanie w przekroju poprzecznym więcej niż jednej siły wewnętrznej) trzeba by zaliczyć do zagadnień wytrzymałości złożonej.