strT (2)

54

Podczas transportu bele należy chronić od deszczu, śniegu i wilgoci przez przykrycie brezentami, płachtami lub matami ze słomy.

XVII. Fermentacja tytoni ciężkich.

Tytoń wysuszony nie jest jeszcze produktem gotowym do przechowywania przez czas dłuższy i użycia. Aby stać się takim winien on przejść jeszcze pewne przemiany, polegające przeważnie na samozagrzewaniu się, utlenianiu i wyparowywaniu niektórych składników. Przemiany te nazywamy ogólnie fermentacją tytoniu

Fermentacja odbywa się u nas w specjalnych składach Polskiego Monopolu Tytoniowego, pod ścisłym nadzorem specjalistów. Każda odmiana tytoniu wymaga innego rodzaju fermentacji. Machorka zwykła fermentuje w wielkich stertach wysokości do 2 m, zawierających po kilka tysięcy kilogramów. W stertach tych wytwarza się przez samozagrzanie wysoka temperatura i odbywają się procesy samospalania się niektórych składników, wydziela się przytem pewna ilość wody, dwutlenku węgla i innych składników gazowych. Kiedy temperatura dojdzie do pewnej określonej wysokości, stertę rozbiera się i po ochłodzeniu i wysuszeniu tytoniu w małych stosach (babkach), układa się go znów w sterty, zważając przytem, aby zewnętrzne warstwy szły do środka i odwrotnie. Po parokrotnem przełożeniu sterty, kiedy wszystek tytoń równomiernie uległ samozagrzaniu się, zaczyna on tracić zdolność zagrzewania się, co oznacza, że fermentacja skończona. Po ukończeniu fermentacji tytoń jest znacznie suchszy i nie podlega tak łatwo zepsuciu, może być już sprasowany w bele i przechowywany przez czas dłuższy (zwykle 1 rok).

W ten sam mniej więcej sposób fermentuje się w Europie i tytonie ciężkie czerwono kwitnące.

W Ameryce tytonie ciężkie eksportowe (tytoń kentucki) fermentują w zupełnie inny sposób, bardziej udoskonalony technicznie i zabezpieczający tytoń w zupełności od zepsucia. Jest to zupełnie zrozumiałe, jeżeli przyjmiemy pod uwagę, że tytoń tamtejszy, przeznaczony na wywóz, musi odbywać nieraz bardzo dalekie transporty, przeważnie drogą morską, przy wielokrotnych