5033109081

cje, które otrzymał od trenera i doświadczenie, które zdobył podczas wykonywania ćwiczeń. Należy zatem rozróżnić wyraźnie dwa podstawowe terminy związane z tą kwestią:

1.    Uwaga. Jest procesem poznawczym, poprzez który gracze angażują się w wydarzenia dziejące się wokół nich. Żaden zawodnik nie może podjąć właściwych decyzji przekładających się na jego działania ruchowe bez uwzględnienia wydarzeń i nieprzewidzianych okoliczności wokół siebie.

2.    Selektywność. Jest to zdolność gracza do skupiania uwagi na określonej liczbie bodźców, które wydają się istotne podczas określonej sytuacji w trakcie treningu lub zawodów. W taki sposób możliwe jest znalezienie skutecznych i odpowiednich rozwiązań niezależnie od wpływu bodźców zakłócających (np. publiczność, przeciwnik, zniechęcenie, negatywne myśli, utrata wiary).

4. Umiejętność przewidywania. Procesy myślowe, których zadaniem jest zrozumienie i nadanie znaczenia strukturze świata, zawierają podstawowy element umożliwiający wykonanie danego działania w sposób natychmiastowy: umiejętność przewidywania. Możemy powiedzieć, że umiejętność przewidywania jest procesem psychicznym stanowiącym podstawę wszelkiej ludzkiej aktywności, który, podobnie jak percepcja, łączy w sobie dwa elementy:

1.    Umiejętność przewidywania. Jest to proces myślowy, który pozwala przewidzieć nie tylko wynik, ale także rozwój wydarzeń w danej sytuacji.

2.    Działanie. Proces ten uruchamia odpowiednie mechanizmy poznawcze połączone bezpośrednio z procesami reakcji ruchowej, które zależą od działań przeciwników.

2. Zasób energetyczny

Skuteczna realizacja celów przewidzianych dla danego ćwiczenia treningowego jest możliwa tylko, jeżeli organy efektorowe gracza wytwarzają ruch (działanie). Dlatego też, do wykonania działań ruchowych konieczna jest praca mięśni, co z kolei zależy od wystąpienia dwóch podstawowych warunków: (i) impulsu nerwowego wytwarzanego przez centralny układ nerwowy oraz (ii) produkcji energii w mięśniach. W ludzkim organizmie stale przeprowadzane są reakcje chemiczne potrzebne do wytworzenia energii, dzieje się tak nawet podczas odpoczynku. W konsekwencji, poprzez zintensyfikowanie wysiłku fizycznego (pod względem czasu trwania i wymogów ćwiczenia), wzrasta również konieczność dostarczania organizmowi składników o wysokiej zawartości energii i tlenu. Czynnikiem ograniczającym pracę mięśni nie jest brak pożywienia, ale zbyt mała ilość tlenu. Mięśnie dysponują zazwyczaj zapasami węglowodanów (cukrów) i lipidów (tłuszczów) zużywanymi na potrzeby życia codziennego oraz ćwiczeń sportowych. Natomiast zdolności człowieka do: (i) wdychania tlenu (przez płuca), (ii) jego zatrzymania (przez pęcherzyki płucne/naczy-nia włosowate), (iii) przeniesienia (przez krew dzięki pracy serca) oraz (iv) zużycia (przez mięśnie) są ograniczone pomimo, że w atmosferze występują bardzo duże ilości tlenu. Zdarzają się więc sytuacje, kiedy ilość tlenu, którą dysponujemy, nie wystarcza do wykonania danego działania ruchowego. Jednakże nie oznacza to, że nie należy podejmować danej aktywności lub wykonywać ją z mniejszym zaangażowaniem. Nawet w przypadku niewystarczającej ilości tlenu możemy w dalszym ciągu wykonywać zadania związane z bieżącą działalnością (ograniczając ich intensywność i czas trwania). Na podstawie powyższych informacji możemy stwierdzić, że ludzki organizm potrafi produkować energię z użyciem tlenu, co nazywamy produkowaniem tlenowym, ale także bez