strV

MELD

\ V*\mlós^pan jakąś ważną nowia* j

się tu coś wielkiego.

s<»m. ?\v\Mc o ww>*urnej porze, i przynoszą nam wieś-ci radowe. a oaaafcm sinutnt’.

Tak... ja wiem Wiem, eiujft Al

JAN

dotyka tłHnUnl    żaglowca. Mówi w zamyślenia

Okręcik mój.,, i okręcik kapitana Nuta... Nieraz ; nąłem na tym żaglowcu, a tysiąc dzieci płynęło t^ I samo — w manieniu. Zdawało im się, że każde z radj jest kapitanem Nutem. Ale żadne z tych dzieci tysiącs nie było tak jak ja z krwi i kości sławnym kapife. j nem. Żadne tak jak ja nie miało w sobie tyle praw- i dy z kapitana Nuta... dziś zrozumiałem, dlaczego.

MED

Dziś zrozumiałeś?

patrzy pytająco na Jana i na pogrążonego w melanchdInSLn zamyśleniu Szmidta

Dlaczego zrozumiałeś dziś?...

JAN

Nie pytaj jeszcze, Med... Widzisz, piliśmy wino... dk j jestem pijany, ale wszystko, co mam w tej chwili przed oczami, trochę się chwieje, nie widzę dobra j granic, nie wiem, czy to jest prawda, czy to jest sen. czy to jawa...

Dzwonek..

Ktoś dzwoni... Po co w tej chwili ktoś do nas pny* I chodzi? Ale... otwórzmy drzwi.

Idzie ku drzwiom. Wchodzi Przewodniczący. PRZEWODNICZĄCY

Witam pana!

J*

N^i€

tak

A * roff

A