sukulenty1

SUKULENTY

Sukulenty - rośliny zasiedlające suche stanowiska, zdolne do gromadzenia wody w specjalnych tkankach miękiszowych oraz posiadające szereg innych przystosowań anatomicznych i fizjologicznych, które umożliwiają im życie w warunkach suszy. Wszystkie sukulenty nazywane są też roślinami gruboszowatymi, ze względu na obecność ksemorficznej, grubej tkanki miękiszowej, w której gromadzone są zapasy wody. Rośliny gruboszowate pochodzą z krajów, gdzie woda występuje zawsze w ograniczonej ilości i jest trudno dostępna.

Oprócz zdolności gromadzenia wody sukulenty posiadają szereg innych przystosowań:

Ę, redukcja blaszek liściowych (u kaktusów do cierni) - funkcje asymilacyjne musiał przejąć pęd, co przy jego stosunkowo malej powierzchni spowodowało bardzo powolny wzrost kaktusów; ciernie chronią pęd przed zwierzętami i powodują rozpraszanie światła;

B, rzadko rozmieszczone i zagłębione komórki szparkowe przez co zwolniona jest transpiracja;

2, pokrycie blaszek liściowych grubą warstwą kutikuli lub włoskami;

E, podział pędu u kaktusów na żebra lub brodawki, umożliwiający wzajemne zacienianie się poszczególnych żeber.

Ze względu na miejsce gromadzenia wody sukulenty dzieli się na dwie podstawowe grupy: pędowe, liściowe i korzeniowe. Sukulenty pędowe to kaktusy, do liściowych należy zaś wiele powszechnie uprawianych gatunków o silnie zgrubiały ch liściach, np. agawy, kalanchoe, aloesy, a do korzeniowych należy np. ceropegia Wooda. WYMAGANIA UPRAWOWE:

Światło i temperatura - wymagają przede wszystkim umieszczenia w miejscu najbardziej widnym, dobrze oświetlonym. Wyjątek stanowią sukulenty epifityczne, rosnące zwykle w zacienieniu w klimacie o wyższej wilgotności powietrza. Bezwzględna większość sukulentów wymaga do swego wzrostu i rozwoju temperatury' dosyć wysokiej, optimum 25-35°C. W okresie spoczynku konieczna jest niska temperatura, dla gatunków zimnolubnych 5-12°C, a ciepłolubnych 12-18°C.

Podłoże - przepuszczalne o stabilnej luźnej strukturze, lekko kwaśne lub obojętne (pH 6,5-7,0); najbardziej uniwersalna mieszanka to 2 części torfu wysokiego, 2 części ziemi ogrodniczej, 1,5 części piasku i 1,5 części kruszywa ceglanego. Dla kaktusów epifitycznych podłoże musi być próchnicze, złożone z ziemi liściowej, torfu wysokiego,

K

1