Słownik Polsko Norweski0

odpuścić 120 odwiązać

~owy adj. avlats-. odpuścić v. tilgi. odpychać v. stote bort. odra f. med. meslinger. odrabiać V. utfore, gjore ferdig. odraczać v. se odroczyć, odrajdzać v. frarade; ~dzanie n. frarading; ~dzić v. se odradzać, odrajza /. avsky; ~żający adj. avskyelig, vemmelig, ekkel, motbydelig.

odrestaurować v. restaurere. odręb|ność/. eiendommelighet, saerpreg; ~ny adj. eiendommelig, saerpreget.

odrętwiałość/ stivhet; ~wiały adj. stiv; ~wieć v. stivne. odrobić v. utfore, gjore ferdig. odrobina/, smule, bit, grann, partikkel.

odroczenie n. utsetting, utsettelse; ~czyć v. utsette. odrodzenie n. gjenfodelse; hist. renessanse.

odróżni(a)ć v. atskille, skille mellom.

odruch m. uvilkarlig bevegelse, refleks; ~owy adj. uvilkżrlig, spontan.

odrywać v. rive los, rive av. odrzujcać, ~cić v. kastę bort;

(piłkę) kastę tilbake; (nie przyjąć czegoś) awise, avsll, forkaste. odrzutowiec m. jetfly. odsetki pl. renter. odsiecz/, mil. unnsetning. od|słaniać, ~słonić v. avdekke, avslore, avduke, apne; ~słonić pomnik avduke et minnesmerke. odsprzedaż/. videresalg. odstąpić v. tre tilbake fra; (zrezygnować) avsta; (zostawić kogoś) forlate (noen). odstęp m. avstand, mellomrom;

(czasu) tidsrom. odstępca m. renegat, odstępować v. se odstąpić, odstępstwo n. frafall, awik. odstrasz|ać, ~yć v. skremme bort, avskrekke.

odsu|nąć, ~wać v. fjeme, skyve bort, skubbe bort. odsyłać v. se odesłać, odsyp m. geol. alluvium. odszczepieniec m. hist. renegat, odszkodowanie n. erstatning, kompensasjon; ~wczy adj. erstatnings-; roszczenia ~wcze erstatningskrav. odszu kać, ~kiwać v. oppsoke, finne.

odśnież|ać, ~yć v. milkę sno. odśrodkowy adj. sentrifugal. odśwież|ać, ~yć v. forfriske. odświętny adj. fest-, gaiła-, odtąd adv. fra na av; herfra. odtłuiszczać v. fjerne fett; (mleko) skumme; ~ścić v. se odtłuszczać. odtrą|cać, ~cić v. frastote. odtru|ć v. gi motgift; ~tka/. motgift; ~wać v. se odtruć, od twarzać v. gjengi; gjenskape; reprodusere; ~tworzenie n. gjenskapelse; gjengivelse; reproduksjon; ~tworzyć n. se odtwarzać.

oduczać v. avlaere, awenne, venne av med.

odwadnia|ć v. se odwodnić; ~nie

n. drenering; med. dehydrering. odwajga/. mot, tapperhet, dristighet; ~żny adj. modig, tapper, fryklos; ~żyć się v. vage, lope en risiko, tore. odwdzięczać się, ~czyć się v. gjengjelde (yte vederlag). odwet w. hevn, gjengjeld. odwiąz|ać, ~ywać v. knytte opp, lose.

odwieczny adj. evig, eldgammel. odwiejdzać, ~dzić v. besoke; ~dziny pl. besok. odwieść v. bringe bort, fore bort. odwieźć v. kjore bort, fore bort, kjore hjem.

odwijać v. vikle ut, pakke ut, rulle ut.

odwilż f. tovaer. odwinąć v. se odwijać. odwle|c, ~kać v. utsette. odwłok m. zoo/, bakkropp. odwodnić v. drenere; med. dehydrere.

odwodzić v. bringe bort, fore bort. odwo|łać v. avlyse; trekke tilbake; avskjedige; ~łanie n. tilbakekallelse; avlysning; jur. anke; ~lywać v. se odwołać, odwozić v. kjore bort, fore bort, kjore hjem.

odlwracać v. vende, snu; ~wrotna strona/. vrange; motsatt side, bakside; ~wrotna strona medalu

medaljens bakside; ~wrotnie adv. omvendt, motsatt; ~wrotny adj. omvendt; ~wrócić (się) v. vende (seg), snu (seg).

odwrót m. mil. tilbaketog, retrett, tilbaketrekning; na ~ opp ned. odwyk|ać, ~nąć v. venne seg av (med).

odwzajemni(a)ć się v. gjengjelde. odyniec m. zoo/, rżnę. odyseja/, odysse. odzew m. svar, respons, gjenklang. odziać v. se odziewać, odziedziczanie n. arv; ~yć v. arve. odzienie n. drakt, pżkledning. odzierać v. flż.

odzie|wać v. kle pa, pakle; ~ż/. klaer, drakt, pżkledning. odzna czenie n. utmerkelse / ^ czyć v. gi utmerkelse; merke; markere; kjennemerke; ~ka/. merke, emblem.

odzwiercie|dlenie n. avspeiling; ~dlić v. avspeile. odzwyczajić, ~jać v. awenne, venne av.

odzyskać v. fa tilbake, gjenvinne. odzyskiwać v. se odzyskać, odzywać się v. se odezwać się. odźwierny m. dorvokter, portner; ~na f. dorvokter, portner (kvinne). odżyć v. livne til igjen. odży|wi(a)ć v. ernaere, naere; ^wianie n. emaering, naering, kost; kosthold.

ofensywa/, mil. offensiv, angrep; ~wny adj. offensiv, angreps-; angripende. oferta/, tilbud, anbud. ofiara f. offer.

ofiar ność f. offervillighet; ~ny adj. offervillig, oppofrende, offer-. ofiarować v. ofre. oficer m. offiser.

oficjalnie adv. offisielt; ~ny adj. offisiell.

ogar m. zool. blodhund, jakthund. ogarek m. lysestump. ogarinąć, ~niać v. omfatte; gripe; begripe; omfavne. ogień m. ild, fyr. ogier m. hingst.

oglądać v. se pi; besiktige; ~ się se seg om, se tilbake. oględjność/. hensyn; forsiktighet; ~ny adj. hensynsfull; forsiktig. oględziny pl. besiktigelse, undersokelse. ogłada/, god maner, skikk. ogło|sić v. bekjentgjore, offentliggjore; szenie n. annonse, offentliggjorelse, erklaering.