Słownik Polsko Norweski0

Słownik Polsko Norweski0



urodzony 220 ustanawiać

urodzony adj. fodt. urojić v. (sobie) innbille seg; forestille seg; ~jenie n. innbilning, forestiliing. urok m. sjarm, ynde. urosnąć v. vokse til. urozmailcać v. variere; ~cenie n. variasjon, mangfoldighet; ~cić v. se urozmaicać, uruchamiać v. se uruchomić, uruchomić v. sette i bevegelse, sette i gang; starte, urwać v. plukke; rive av; se ogs& urywać.

urwis ttt. skoyerunge, knekt. urwisko n. fjellskrent, knaus. uryna/. urin.

urynał m. (nocnik) nattpotte; (naczynie do badania moczu) urinal.

urywać v. plukke; rive av; (rozmowę) bryte. uryw ek tu. bruddstykke, fragment; ~kowy adj. fragmentarisk.

urząd m. kontor; departement; (stanowisko) embete; Urząd celny tollsted.

urządzać v. arrangere; moblere, utstyre.

urządzenie n. ordning; moblement, utstyr. urządzić v. se urządzać, urzec v. (zaczarować) trylle, forhekse; (oczarować) sjarmere, henrive.

urzeczywistini(a)ć v. realisere, virkeliggjore; ~nienie n. realisering, yirkeliggjoring. urzekać v. se urzec, urzędniczka f. kontordame, kontorist (kvinne). urzędnik m. kontorist; embetsmann.

urzędować v. bekle et embete, fungere.

urzędowy adj. offisiell; embets-; język ~ offisielt sprak. usamodzielni(a)ć v. gi selvstendighet; ~ się bli selvstendig, gjore seg uavhengig. usamowolnienie n. firgjoring; selvstendighet. uschnąć v. visne, torke ut. usiąść v. sette seg ned. usil|ność/. anstrengelse, bestrebelse, strev; ~ny adj. ivrig. usiłować v. bestrebe, anstrenge seg for, streve.

uskarż ać się v. klage, beklage seg over; ~yć się v. se uskarżać się. uskuteczni(a)ć v. fź i stand; virkeligg}0re.

usłuchać v. adlyde, horę p^. usług a/. tjeneste, betjening, service; ~iwać v. betjene, gjore en tjeneste.

usłużyć v. se usługiwać, usnąć v. sovne.

uspokjajać v. berolige; ~ajający adj. beroligende; ^oić v. berolige; ~oić się v. bli rolig; ~ojenie n. beroligelse.

uspołecznić v. sosialisere; nasjonalisere.

usposobienie u. tenkemśte, natur, sinn, gemytt.

usprawiedliwi(a)ć v. unnskylde; rettferdiggjore; ~ się unnskylde seg.

usprawiedliwienie n.

rettferdiggjorelse; unnskyldning. usta pi. anat. munn; lepper. ustać v. (przestać) opphore, holde opp; (stać) stS.

ustal ać, ~ić v. fastsette, fastsla, bestemme, avgjore. ustań awiać, ~owić u. bestemme, fastsette.

ustatkować się V. falle til ro, ordne seg, komme i gjenge. ustawa/. lov; vedtekt; forordning. ustawi(a)ć v. plassere, sette, stille opp.

ustawiczny adj. vedvarende. ustawodawca m. jur. lovgiver; ^~czy adj. lovgivende; ~stwo n. jur. lovgivning. ustąpić v. gi etter. usterka/, defekt, feil. ustęp m. toalett; avsnitt, kapittel. ustępliwy adj. ettergivende; ~ować v. gi etter. ustępstwo Tl. innrommelse. ustnie adv. muntlig. ustnik m. pipespiss, munnstykke. ustny adj. muntlig. ustosunkowa ć v. tilpasse; innstille; ~nie n. tilpasning. ustronny adj. avsides. ustroić v. pynte, smykke. ustrój m. (istota żywa) organisme; samfunnsform, forfatning; struktur; system; ~ polityczny politisk system.

ustrzec v. beskytte; ~ się gardere seg.

usu|nąć, ~wać v. fjeme, ta bort. usychać v. visne; torke ut. usypiać v. sovne, falle i S0vn; bringe i sovn, ta til 3 sove. uszanować v. respektere, akte; ~nie n. aktelse, aerefrykt. uszczerbek m. (szkoda) skade, mśn.

uszczęśliwi(a)ć v. gjore lykkelig. uszczupljać, ~ić v. forminske, redusere, minkę, uszczypliwy adj. skarp, bitter, sarkastisk.

uszkadzać v. se uszkodzić, uszko n. (naczynia) hank; lite ore.

uszko dzenie n. skade; ~dzić v. skade.

uszlachetni(a)ć v. adle. uszjny adj. ore-; ~y pl. orer. uszy|ć v. sy; ~cie n. sying. uścisk m. omfavnelse, kłem; ~ ręki (dłoni) hóndtrykk. uścis kać, ~nąć v. omfavne. uśmiech m. smil; ~ać się, ~nąć się v. smile.

uśmierz|ać, ~yć v. mildne, lindre; berolige.

uśmieszek m. se uśmiech, uśpić v. ta til k sove, bringe i sovn. uśpienie n. sovn; med. anestesi, narkose.

uświad amiać, ~omić v. opplyse; ~omienie n. opplysning. uświę|cać, ~cić v. hellige. utalentowany adj. talentfull, begavet.

utarczka f. sammenstot, skjaermyssel.

utęsknienie n. lengsel, savn; ~ony adj. lengselsfull. utknąć v. sette seg fast; gk i sta. utkwić v. sitte fast. utonąć v. drukne, synke. utopia/. utopi, utopić v. drukne, senke. utopijny adj. utopisk. utożsam i(a)ć v. identifisere;

~ienie n. identifisering, gjenkjenning. utrata /. tap.

utrudni(a)ć v. vanskeliggjore. utrwalać, ~ić v. befeste; feste. utrzeć V. se ucierać, utrzymać v. se utrzymywać, utrzymanie n. (środki do życia) livsopphold, levebrod; underhold; pokój z ~m kost og losji. utrzym(yw)ać v. holde; beholde; forsorge; (twierdzić) hevde, pastś.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
81908 Słownik Polsko Norweski4 niesamodzielny 108 nieuk niesamodzielny adj. uselvstendig. nies
25507 Słownik Polsko Norweski5 niezapalny 110 Nigeria niezapalny adj. uantennelig. niezapłacon
73906 Słownik Polsko Norweski 3 służbowy 188 solista służbowy adj. tjeneste-, tjenstlig. służyć
13189 Słownik Polsko Norweski 2 skórzany 186 skuteczność skórzany adj. ter-, skinn-, av laer, a
Słownik Polsko Norweski5 1 achromatyczny 10 ahoj! achromatyczny adj. akromatisk. acz fony. se aczko
Słownik Polsko Norweski0 odpuścić 120 odwiązać ~owy adj. avlats-. odpuścić v. tilgi. odpy
89330 Słownik Polsko Norweski2 omylny 124 opium omylny adj. feilbar. omyłka/, feiltagelse.&nbs

więcej podobnych podstron