str034 35

5. Babka zwyczajna (Plantago maior L.). Niewielka roślina, posiada liście sercowate, bardzo włókniste, zawierające witaminą C, surowe — 50 mg %*, po ugotowaniu 18 mg "/o. Występuje na przydrożach, ugorach i łąkach.

Z liści można sporządzać sałatę lub „szpinak", przedtem jednak należy maksymalnie usunąć włókna.

6. Szczaw zwyczajny (Rumex ace-tosa L.). Roślina dwuliścienna, trwała, o krótkich kłączach, które zimują, oraz długim, mięsistym korzeniu palowym. Łodyga wysoka — do 1 metra z liśćmi jajowatymi na długich ogonkach. Liście i łodygi zawierają kwas szczawiowy oraz znaczne ilości witaminy C. Kwiaty są małe, o czerwonawych rozgałęzieniach. Występuje na łąkach, w rowach i w zaroślach. Jest jadalna na surowo lub w postaci sałaty albo zupy. Zupę gotuje się z uprzednio przemytych i pokrojonych liści oraz doprawia tłuszczem i ewentualnie przyprawami; dodaje się jajko lub ziemniaki. Rozpowszechnioną odmianą szczawiu zwyczajnego jest szczaw polny, który ma podobne zastosowanie.

7. Szczaw polny (Rumex aceto-sella L.). Roślina o pojedynczych, wydłużonych liściach i drobnych, niepozornych kwiatach, zebranych w duże wiechy. Owocem jest drobny, 3-kanciasty orzeszek. Podczas, owocowania roślina czerwienieje.

Występuje głównie na przydro-żach, brzegach rzek, w rowach oraz na mokrych łąkach, w wilgotnych zaroślach i lasach.

8. Mniszek lekarski (Taraxacum officinale J.), popularnie zwany mleczem lub dmuchawcem. Roślina ma 5—50 cm wysokości.

Zawiera sok mleczny o nieco gorzkim smaku. Łodygę ma bezlistną z koszyczkiem kwiatowym, liście lancetowate. Należy do bardzo pospolitych roślin; występuje na przydrożach, łąkach, na zboczach i w zaroślach. Z młodych liści przyrządza się sałatkę, jarzynę i zupę.

35