WiZ1

w tym Cullinana II.

WIELKA DZIEWIĄTKA

» Cullinan I (Wielka Gwiazda Afryki) - łezka o masie 530,20 karata oprawiona w berle królewskim z krzyżem.

» Cullinan II (Druga Gwiazda Afryki)

- prostokątny antyk (dawny szlif brylantowy o zaokrąglonych narożach) o masie 317,40 karata oprawiony w Brytyjskiej Koronie Państwowej.

» Cullinan III - łezka o masie 94,40 karata oprawiona w koronie królowej Marii, żony króla Jerzego V.

» Cullinan IV - kwadratowy antyk o masie 63,60 karata oprawiony w koronie królowej Marii, żony króla Jerzego V.

» Cullinan V - serce o masie 18,80 karata oprawione w broszy należącej do królowej Elżbiety II.

» Cullinan VI - markiza o masie 11,50 karata oprawiona w naszyjniku.

» Cullinan VII - markiza o masie 8,80 karata oprawiona w wisiorze razem z Cullinanem VIII.

» Cullinan VIII - zmodyfikowany antyk o masie 6,80 karata oprawiony w wisiorze razem z Cullinanem VII.

» Cullinan IX - łezka o masie 4,39 karata oprawiona w pierścieniu królowej Marii, żony króla Jerzego V.

Wszystkie klejnoty są przechowywane w skarbcu w Twierdzy Tower w Londynie bądź należą do prywatnej kolekcji Elżbiety II.

3 W diamencie stwierdzono dwie widoczne gołym okiem inkluzje. Po czterech dniach badań, rozpoczęto jego łupanie. Przy pierwszej próbie złamał się nóż, przy następnej diament podzielił się, zgodnie z planem, na dwa kamienie. Jeden z nich ważył 1977,50, drugi 1040,50 karata holenderskiego. 14 lutego 1908 roku większy odłam diamentu został dodatkowo podzielony na dwie części. Łącznie z surowego Cullinana uzyskano dziewięć dużych kamieni o łącznej masie 1055,89 karata i oznaczono je cyframi od I do IX (tzw. wielka dziewiątka), 96 małych diamentów o łącznej masie 7,55 karata oraz 9,50 karata nieoszlifowa-nych fragmentów. Nadzór nad całym procesem obróbki diamentów objął szlifierz z 20-letnią praktyką H. Koe. Prace nad Cullinanem I trwały ponad siedem miesięcy i zakończyły się 12 września 1908 roku, natomiast Cullinan II i pozostałe diamenty z „wielkiej dziewiątki” oszlifowano pod koniec października 1908 roku. Przy szlifowaniu kamieni pracowało trzech szlifierzy po 14 godzin dziennie.

Cullinany I i II zaprezentowano królowi Edwardowi VII w Pałacu Windsor 21 października 1908

roku. Diamenty zostały włączone przez króla do klejnotów koronnych, a większy z nich król nazwał Wielką Gwiazdą Afryki. Pozostałe kamienie otrzymał za swoją pracę Asscher. Król odkupił od niego Cullinana VI. Później od Asschera odkupiono wszystkie duże Cullinany -otrzymała je królowa Maria z okazji koronacji męża Jerzego V.

Odkrycie Cullinana było w swoim czasie wielką sensacją i stało się podstawą do licznych spekulacji. Na przykład w jednym z wywiadów, przewodniczący komisji ds. kopalń południowoafrykańskich dr Molengraaff, stwierdził że Cullinan jest jedynie jedną z czterech części odnalezionego kryształu, a pozostałe trzy, podobnej wielkości, pozostały w skale macierzystej. Krążyła też plotka, że Frederic Wells znalazł tak naprawdę znacznie większy kamień, ważący ponad kilogram, rozłupał go na dwa kawałki i jeden z nich sobie przywłaszczył. Informacje te jednak nigdy się nie potwierdziły.    fc

3 DR INŻ. TOMASZ SOBCZAK jest ekspertem i biegłym sądowym z dziedziny gemmologii (badanie, identyfikacja i wycena diamentów, kamieni szlachetnych, pereł i biżuterii).

.......WIEDZA I ŻYCIE PAŹDZIERNIK 2008

30