— umieszczeń ii: w pierwszym rzędzie jak najmniej nitów (zwykle umie-l 'szcza się tylko jeden).
vll[k, miy |L.L111UL/,V-'
o
Przy połączeniach nitowych blachowi
nie momentem zginającym f siłą tnącą. (rys. 2,2). a zatem równice w obciążeniu poszczególnych nilów są znaczne, W takim przypadku obliczenia przeprowadzamy dla nilu najbardziej obciążonego:
Rys. 2.2. Schemat rozłożeniu sil w zlijczn ohciijżonyti) momentem
a. Obliczamy silę Z7,,,,,,, wywołam) momentem zginającym M,, (wg rys: 2.2), "
Obowiązuje zależność
/ , = ó ^i?
czyli
^ 1 = ^ ^ (2-4)
Moment zginający działa na wszystkie nity po jednej stronie złącza,-stąd:
M^llF h'-+F .HU )
{} \ uutx **iax ]j ' JM j
(2.5)
f _
)
"t>
Przy większe i liczbie nilów niż podana na rys. 2.2
(2.5a)
b. Obliczamy silę tnącą rl\, działającą na 1 nit
c. Siła wypadkowa F, działająca na 1 nil
'(ęy.
Średnicę ni tu obliczamy wg wzorów' 2 1 b i 2.2b (przyjmując n — 1),
Podany sposób obliczania nitów'w btachownicacb jest oparty na danych z litera tury specjalistycznej — przy zastosowaniu uproszczeń dla
wyznaczenia zwiększających bezpieczeństwo konstrukcji.
Przy obliczaniu prętów ściskanych, np. w kratownicach, należy sprawdzić je na wyboczenie. Sprawdzanie to polega na obliczeniu na zwykłe ściskanie przy odpowiednio zmniejszonych naprężeniach dopuszczalnych
(2-8)
i gdzie: fi — współczynnik zmniejszający, zależny od smukłóści i rodzaju
materiału, Wartości współczynnika fi podano w tabl. 26a i b.
t Przykład 2.1
Zaprojektować złącze nitowe zakładkowe obciążone siłą rozciągającą F = 70 kN. Grubość pasów' blachy g— 8 mm. Materiał blachy stał St5, a nilów stal SGN. v
Rozwiązanie
Dla stali St3Nprzyjmujemy kn = 90 MPa. dla S(5 — kr = 145 MPa, Dobiera-■ my .średnicę nilu
da x 2g = 16 mm ■
1 1 1 mm = 17 mm
/
J/