Wprowadzenie do MatLab (24)

3. PODSTAWY JĘZYKA MAJ LAD

W programie w języku MATLAB można wyróżnić polecenia, zapisywane na ogól w jednej linii Polecenia rozumiane są przez interpreter języka MATLAB. który przeszukuje biblioteki systemu MATLAB i pliki użytkownika. Kilka poleceń j można zapisać w postaci pliku. Przyjęto, że takie pliki zapisywane są z rozszerzę- ] niem „.m" i nazywane są M-plikami. zaś program tej postaci jest nazywany j skryptem. W plikach tych zapisywane są także funkcje utworzone przez użytkow nika i to jest drugi rodzaj M-pliku.

3.1. Polecenia

Polecenie może wywołać funkcję zapisaną przez MATLAB w postaci M-pliku lub realizować operację podstawienia. W poleceniach używane są znaki specjalne. j Znaki te mają przypisane funkcje w języku MATLAB zestawione w tabeli 3-1.

t abela 3-1

Funkcje znaków specjalnych w poleceniach MATLAB-a

Symbol	Opis funkcji znaku specjalnego
=	przypisanie wartości
	kropka dziesiętna zapisu liczb element tablicowych operatorów arytmetycznych element zapisu wskazujący pola struktury (rekordu)
<spacja>	separator elementów macierzy
,	separator elementów macierzy, indeksów, argumentów funkcji, poleceń
(apostrof)	wprowadzanie łańcuchów operator transpozycji - macierze operator sprzężenia - liczby zespolone
	indeksowanie macierzy, separator argumentów operacji generowania wektorów
	znak końca wiersza macierzy, niewypisante odpowiedzi MATLAB-a w oknie poleceń
%	początek komentarza, kończącego się wraz z końcem linii
	znak kontynuacji polecenia w następnej linii
[ ]	tworzenie tablic tw'orzcntc list argumentów wyjściowych operacja łączenia macierzy
( )	ustawianie priorytetu obliczeń tworzenie listy argumentów wejściowych funkcji
(}	tworzenie i indeksowanie tablic komórkowych
J	początek polecenia systemu operacyjnego (DOS. UNIX)
	katalog macierzysty systemu operacyjnego