Wytyczne projektowania skrzyżowań drogowych - ić I
5.2.2.3. Geometryczne rozwiązanie wysp dzielących środkowych powinno umożliwiać wykonanie manewru skrętu w lewo w sposób nie powodujący przecinania się (zachodzenia na siebie) korytarzy ruchu (rys. 5.2.3). Szerokość i promienie korytarzy ruchu wynikają z przyjętego pojazdu miarodajnego i kąta skrzyżowania. Przy ich wymiarowaniu należy korzystać z wartości podanych w tabl. 5.1.6.
Rys. 5.2.3. Geometria korytarzy ruchu dla pojazdów skręcających w lewo
5.2.2.4. Kształty wysp dzielących środkowych poza terenem zabudowy powinny być jednolite. Na wlotach nadrzędnych należy stosować wyspy o kształcie jak na rys. 5,1.3, 5.1.4, 5.1,6 i 5.1.9.
5.2.2.5. Szczegółowy opis sposobu konstrukcji wysp w formie kropli przedstawiono w zal. B.
5.2.2.6. Sposoby kształtowania wlotów podporządkowanych z wyspami dzielącymi, przy ostrych kątach włączeń (ś 70° oraz > 110°) pokazuje rys. 5 2 4.
5.2.2.7. W niektórych przypadkach konieczne jest zwiększenie długości kropli z uwagi na poprawę czytelności skrzyżowania. Dotyczy to m in. sytuacji pokazanych na rys. 5.2.5. O wydłużeniu wyspy decyduje ocena czytelności rozwiązania za pomocą kontroli widoczności wysp wg schematu wskazanego na rys. 5 2.5. Jeżeli promień luku osi wlotu podporządkowanego jest duży, to styczna do tom jazdy na tym wlocie i krawędzi jezdni pasa ruchu w prawo powinna przecinać wyspę dzielącą (rys. 5.2.5 a).
W przypadku, gdy oś drogi podporządkowanej jest załamana tylko na samym wlocie, to przedłużenie prostego toru jazdy na tym wlocie powinno przecinać wyspę (rys. 5 .2.5 b).
Dla poprawy doslrzegalności końca wyspy można zastosować na niej słupek przeszkodowy U-7 ze znakiem C-9
Rys. 5.2.4. Kształtowanie wlotów podporządkowanych przy ostrych kątach włączeń
t
Rys. 5.2.5. Sprawdzenie widoczności wyspy na zakrzywionych w planie wlotach podporządkowanych
-115-