wytyczne!

Wytyczne projektowania skrzyżowań drogowych - e# !

ich rozwiązania zależy od klasy drogi nadrzędnej. Na wlocie podporządkowanym zaleca się stosowanie wyspy trójkątnej.

5.6.3.    Dla pojazdów skręcających w prawo z drogi z pierwszeństwem przejazdu są stosowane dwa rozwiązania:

]) z dodatkowym równoległym pasem ruchu iub dodatkowym pasem w postaci klina, dla których warunki stosowania i parametry projektowe podano w p. 5.1.4.

?) bez dodatkowego pasa ruchu

5.6.4,    Dla skrętu w prawo z wlotu podporządkowanego są stosowane dwa rozwiązania (rys. 5 6.1);

ł) z dodatkowym pasem ruchu z prawej strony wylotu drogi z pierwszeństwem przejazdu. W takim przypadku zaleca się jednak stosowanie wyspy dzielącej jezdnie na drodze z pierwszeństwem przejazdu co najmniej na długości dodatkowego pasa,

2) be2 dodatkowego pasa ruchu dla włączania na drodze z pierwszeństwem przejazdu. Warunki stosowania dodatkowego pasa na drodze z pierwszeństwem przejazdu oraz jego parametry projektowe podano w p. 5.1.6.

Rys. 5.6.1. Przykład skrzyżowania na prawe skręty z dodatkowym pasem na wylocie drogi z pierwszeństwem przejazdu do włączania (a) i bez dodatkowego pasa (b)

5.6.5.    Wewnętrzna krawędź pasa ruchu dla pojazdów skręcających w prawo z drogi i na drogę z pierwszeństwem przejazdu powinna być kształtowana za pomocą luku kołowego lub krzywej koszowej, zgodnie z § 72 Warunków technicznych [6].

5.6.6.    Przy rozwiązaniu bez dodatkowego pasa ruchu dla włączania na drodze z pierwszeństwem przejazdu zaleca się przyjmowanie jak najmniejszej dopuszczalnej i zapewniającej przejezdność wartości promienia Juku kołowego lub promienia R, krzywej koszowej wewnętrznej krawędzi pasa ruchu, ze względu na widoczność z pojazdów przy wjeździe na drogę z pierwszeństwem przejazdu.

5.6.7.    Przy ustalaniu szerokości pasa ruchu w prawo na wlocie podporządkowanym należy uwzględnić; w obrębie krzywizn poszerzenia zależne od wartości promienia luku kołowego lub luku środkowego krzywej koszowej, zgodnie z tabl. 5,1.6.

5.6.8.    Wyspa trójkątna powinna być wyodrębniona z jezdni i kształtowana zgodnie z ogólnymi zasadami podanymi wp. 5.2.3.

5.7. SKRZYŻOWANIE DROGI DWUJEZDNIOWEJ Z GEOMETRYCZNĄ REDUKCJĄ PRĘDKOŚCI

5.7.1.    Skrzyżowanie bez sygnalizacji drogi dwujezdniowej z podporządkowaną drogą dwupasową dwukierunkową, zlokalizowane poza terenem zabudowy, zaleca się projektować z wygięciem torów jazdy pojazdów zarówno z drogi głównej, jak i z wlotów podporządkowanych (rys. 5.7.1 a i b).

Celem zastosowania wygięć torów jazdy, pokazanych na rys. 5.7.1, jest:

1)    uzyskanie redukcji prędkości przy przejeździć przez skrzyżowanie.

2)    poszerzenie pasa dzielącego w celu umożliwienia pojazdom z wlotów podporządkowanych przekraczania drogi nadrzędnej „na raty”,

3)    ułatwienie identyfikacji skrzyżowania i poprawa czytelności organizacji ruchu na skrzyżowaniu, co uzyskuje się dzięki odpowiedniemu ukształtowaniu wysp dzielących na wlotach podporządkowanycb.

5.7.2.    Rozwiązania według schematów pokazanych na rys. 5.7.1 zaleca się stosować na skrzyżowaniach dwujezdniowych dróg klasy GP i G z jednojezdniowymi drogami klasy G i Z poza terenem zabudowy, jeśli natężenia ruchu nie przekraczają wartości granicznych, wynikających z warunku zapewnienia PSR, podanego w p. 3.2.7. Zaleca się, aby udział natężeń na wlotach podporządkowanych w natężeniu ruchu na skrzyżowaniu nie by! większy niż 20% w przypadku rozwiązania przedstawionego na rys. 5.7.1 a i nie większy niż 10% w przypadku rozwiązania przedstawionego na rys. 5.7.1 b.

5.7.3.    Rozwiązanie według schematu pokazanego na rys. 5.7.1 a zaleca się stosować w przypadkach określonych w p. 5.7.2, jeśli z wewnętrznej powierzchni akumulacyjnej korzystać będą pojazdy relacji w lewo z drogi nadrzędnej o natężeniu większym niż 90 P/h oraz w przypadku możliwości wystąpienia kolejek pojazdów skręcających w lewo, wykraczających poza powierzchnię akumulacji utworzoną w pasie dzielącym.

- 127-