zdjeP1

W obrębie całej publikacji należy stosować konsekwentnie jednolitą interpunkcję powołań na źródła bibliograficzne.

W systemie „autor - rok”, odwołując się w tekście głównym do wcześniejszego powoła* nia, nic należy stosować zapisów typu: (ibidem, s. 16], [op. cit, s. 19] czy [tamże, s. 127]. Za każdym razem trzeba podać nazwisko autora i rok.

Bibliografia załącznikowa w systemie „autor — rok” różni się nieco od tradycyjnej.

Pierwszym elementem pojedynczego opisu jest nazwa autora w kolejności: nazwisko i inicjał imienia, przy czym po nazwisku, a przed inicjałem imienia nie stawia się przecinka.

Rok wydania publikacji umieszcza się na drugim miejscu opisu bibliograficznego po nazwie autora. Można go oddzielić od nazwy autora i tytułu przecinkami albo ująć w nawiasy. Dopuszcza się również stawianie po roku dwukropka lub kropki, np.

Kowalski Z., 1992, Poetyka,...

Kowalski Z. (1992), Poetyka,...

Kowalski Z., 1992: fttetyka,...

Kowalski Z. (1992): Poetyka,...

Kowalski Z. 1992. Poetyka. ...

W zapisie publikacji, której autorami są dwie lub trzy osoby, nazwy autorów oddziela się przecinkami, np.

Brown G., Yule G., 1983, Discourse Analysis, Cambridge.

Furman W., Kaliszewski A., Wolny-Zmorzyński K., 2000, Gatunki dziennikarskie. Specyfika ich tworzenia i redagowania. Rzeszów.

Opis bibliograficzny fragmentu pracy zbiorowej (np. rozdziału) przyjmuje w bibliografii załącznikowej redagowanej w systemie „autor - rok” następującą formę:

Kowalski T., 2001, Wprowadzenie do ekonomiki mediów [w:] Jung B. (red.), Media, komunikacja, biznes elektroniczny, Warszawa.

Wierzbicka A., 1983: Genry mowy. W: Dobrzyńska T., Janus E., red.: Tekst i zdanie. Zbiór studiów. Warszawa.

W podobnym szyku i w podobnej konwencji interpunkcyjnej można zapisać imię i nazwisko tłumacza, np.

Lyotard J.-E, 1997, Kondycja ponowoczesna. Raport o stanie wiedzy, Kowalska M., Migasiński J. (tłum.),

Warszawa.

Jacobson R., 1989, Poetyka w świetle językoznawstwa, Pomorska K., tłum. [w:] tegoż, W poszukiwaniu istoty języka. Wybór pism, t. 2, Warszawa.

Pierwszym elementem opisu całej pracy zbiorowej jest nazwa redaktora naukowego tomu oznaczona stosownym skrótem: red., red. nauk. lub podobnym, np.

Podracki J. (red. nauk.), 2001, Wielki stottmik ortograficzno-fleksyjny, Warszawa.

Polański E., red. nauk., 2003: Wielki słownik ortograficzny PWN, Warszawa.

Pierwszym elementem opisu pracy zbiorowej, w której nie wymieniono redaktora, lub publikacji anonimowej jest tytuł.    SSEi

Wszystkie pozycje bibliografii załącznikowej w systemie „autor - rok** należy szerego* wać alfabetycznie według nazwisk autorów (lub redaktorów tomów), a prace jednego auto- 20™

270 I Część lit Takat główny I teksty poboczna