8482348714

Informacje ogólne:

Opisy bibliograficzne powinno się podawać w jednolitej formie i stosować konsekwentnie wybrany sposób zapisu w obrębie całej pracy.

Można wyróżnić kilka podstawowych zasad tworzenia opisu bibliograficznego:

-    zasada minimum: głównym celem tworzenia takiej, a nie innej formy opisu bibliograficznego jest chęć zawarcia w nim jak najmniejszej ilości niezbędnych (dla odbiorcy) elementów opisu danego tekstu; stąd rezygnujemy np. z podawania pełnych imion redaktorów prac zbiorowych czy w ogóle informacji o redaktorach czasopism jako elementów nieistotnych dla identyfikacji tekstu;

-    zasada identyfikacji: ów minimalny opis ma zawierać wszystkie elementy niezbędne do jak najszybszej identyfikacji tekstu (artykuł z czasopisma czy z pracy zbiorowej? źródło czy opracowanie?) i łatwego dotarcia do niego w bibliotece (wciąż jeszcze różne typy tekstów mogą być w różnych katalogach - np. czasopisma - choć katalog w postaci cyfrowej bazy danych [z wyszukiwarką] częściowo problem rozwiązuje);

-    obie powyższe zasady a przypisy: w tym wypadku powyższe zasady idą jeszcze dalej, bowiem przy pierwszym cytowaniu danego tekstu w przypisie podajemy jego pełny opis bibliograficzny (wedle obu powyższych zasad i zgodnie z opisem stosowanym przez nas w bibliografii załącznikowej - bez szyku przestawnego przy danych o autorze), jednak już przy następnych odwołaniach (o czym będzie jeszcze mowa obszerniej w części dot. przypisów) podajemy jedynie skrótowy odsyłacz do pełnego opisu - np. nazwisko autora i fragment tytułu - który pozwala na szybką identyfikację z opisem pełnym; w tym wypadku nie chodzi tyle o rozpoznanie typu tekstu i np. jego objętości, ile o najkrótsze możliwe powiązanie odsyłacza z pełnym opisem użytym gdzieś we wcześniejszej części naszej pracy;

-    zasada tożsamości grupowej: warto posługiwać się opisem będącym w powszechnym użyciu, wspólnym grupie zakładanych odbiorców (np. historyków, humanistów), gdyż ułatwia to szybką i bezproblemową identyfikację tekstu przez jak