4038600437

Jeżeli źródło było cytowane wcześniej (w obrębie jednego rozdziału) należy stosować skrócony opis:

A. Mendykowa: Dzieje książki polskiej..., s. 5.

Jeżeli źródło było cytowane we wcześniejszym rozdziale należy przywołać pełny opis bibliograficzny.

Stosowane skróty w przypisach:

T. (tom);

Cz. (część);

Red. (redaktor);

Przeł. (przełożył) lub Tłum. (tłumaczenie, tłumacz);

Oprać, (opracował); nr (numer); z. (zeszyt); s. (strona).

Stosowane w przypisach określenia łacińskie i ich odpowiedniki polskie:

Ibidem - tamże;

Idem/Eadem (zależnie od płci) - tenże, tegoż/taż, tejże

VI    Aneksy (załączniki).

W aneksie można zamieścić, np. wzór kwestionariusza sondażu; kserokopie dokumentów, kalendaria.

VII    Spis wykorzystanych źródeł i opracowań (bibliografia).

Każda pozycja bibliograficzna powinna zawierać pełny opis tylko jednej publikacji. W opisach nie należy stosować wersji skróconej z określeniami typu: Ibidem, Idem, Eadem. Pierwszym elementem każdego opisu jest nazwisko (wyjątkiem są prace zbiorowe, materiały archiwalne), potem inicjał imienia. Pozostałe elementy zapisujemy po dwukropku w taki sam sposób, jak w przypisach. Opuszczamy w opisach pozycję dotyczącą stron.

Przykład:

Mendykowa A.: Dzieje książki polskiej na Śląsku. Wrocław 1991.

Pozycje w spisie należy uszeregować alfabetyczne lub chronologiczne. Można też pozycje pogrupować według innych kryteriów, np. treściowych, topograficznych (w przypadku archiwaliów).

5