Untitled Scanned 41 (4)

"\v;me w roku 1932. Po wtóre, odstępstwa od naturalnego tempa ruchu .:.imywane są o wiele za raptownie. Widz jest znacznie bardziej, niż się to /dawało teoretyzującemu Pudowkinowi, uczulony na sztuczne zmiany rze-■ wist ego tempa ruchów. Przy raptownej, nawet niewielkiej zmianie tempa nierzeczywiste, reaguje od razu i na ogół zdecydowanie negatywnie, gdyż i jiże został poddany samowoli twórcy. Rzadko tylko udaje się reżyserom en udało się Kurosawie w Siedmiu samurajach: niedostrzegalne przecho-i enie do ruchu zwolnionego w momentach fizycznej śmierci wojowników,

■ •rjścia niewyczuwalne dla widza, nie prowadzące do karykatury, dają się wtopić w normalny nurt narracji nie rozrywając go i nie przeciwstawiając h; tendencji do wydłużania ujęć.

/ imitowaniu możliwości tkwiących w płynnym zwalnianiu i przy-.

97