Założenia ogólne 133
koniecznego dla realizacji programu działalności operacyjnej przedsiębiorstwa,
— ustalenie kwot zapotrzebowania na środki finansowe, które mogą być pokryte własnymi kapitałami oraz kwot do pozyskania ze źródeł zewnętrznych,
— skonkretyzowanie na podstawie możliwych do realizacji alternatywnych rozwiązań — najkorzystniejszych źródeł pozyskania kapitałów z zewnątrz (np. nowa emisja akcji w celu powiększenia kapitału własnego, zaciągnięcie długoterminowych lub krótkoterminowych kredytów bankowych, wynegocjowanie kredytów kupieckich od dostawców),
— wyznaczanie najkorzystniejszego kształtowania się wielkości i struktury majątku niezbędnego dla prowadzenia działalności operacyjnej,
— sformułowanie sposobów postępowania umożliwiających osiąganie najkorzystniejszych relacji między przychodami finansowymi i kosztami ich uzyskiwania oraz wyznaczanie optymalnego wyniku finansowego i nadwyżki finansowej (cash flow),
— zaprogramowanie przyszłościowych działań i decyzji niezbędnych dla sprawnej realizacji określonych w planie celów, a także sposobów kontroli zgodności przebiegu procesów rzeczywistych z założeniami planu.
Planowanie
kroczące
Ponieważ planowanie jest narzędziem optymalizacji decyzji oraz ich realizacji, powinno ono uwzględniać elastycznie zmiany, jakie występują w otoczeniu zewnętrznym firmy, wpływające na jej działalność (np. zmiany koniunktury, systemu podatkowego). Konieczna jest zatem — w razie istotniejszych zmian uwarunkowań zewnętrznych — stała aktualizacja planów. Przy sporządzaniu planów na dłuższe okresy czasu ich elastyczność zapewnia się często przez wariantowe ujęcia (np. opracowuje się warianty działania i dostosowań na okres ożywienia gospodarczego, kryzysu i depresji). Istotne znaczenie ma także stosowanie zasady