FARBY AKRYLOWE W PRAKTYCE
FARBY AKRYLOWE W PRAKTYCE
290
Ryc. 291 Artysta uzyskał podobieństwo do modela, ale nic poza tym, innymi słowy. nie ma tu jakichkolwiek zbędnych szczegółów. Podobieństwo można bowiem zrujnować i zbytnią niedbało-ścią, i zbytnią przesadą.
Ryc. 292. Oto efekt po wprowadzeniu niezbędnych poprawek na nogach i krześle. Postaci nie namalowano przesadnie. ale dopracowano ją starannie. Wierzymy, że udało się osiągnąć równowagę, jak tego wymaga tradycja gatunku.
292
289
Ryc. 2891 290. Ostatnie poprawki sprowadzają się do dopracowania ustawienia i koloru krzesła oraz nóg. Obramowanie (nogi i ręce) jest ważne. bo nadaje pozie modela spokój i naturalność. Aby to osiągnąć, bez wahania można zmieniać formę lub perspektywę. mimo że w tym przypadku żadne poważniejsze zmiany nie były konieczne.
Zakończenie
Dłonie i głowę zostawiliśmy na koniec, jak powiedziano już wcześniej. Problemy ze skracaniem perspektywy nóg rozwiązaliśmy, studiując dokładnie rysunek i kontury, zarówno w naturze, jak i na samym obrazie, aby zrozumieć logikę pozycji. Ukończony portret przypomina model, nie będąc jego literalną kopią. Podsumowując, jest to interpretacja modela, która przekształca jego cechy charakterystyczne w stylizację rysunkową i kolorystyczną.
m