Przed przystąpieniem do szycia musimy akty doprowadzić do porządku. W pierwszym rzędzie należy sprawdzić, czy przyjęty dla danej teczki układi (chronologiczny, chronologiczno-rzeczowy, alfabetyczny, topograficzny czy numerowy) był dokładnie i konsekwentnie przeprowadzony. Ustalone błędy czy pomyłki należy poprawić. Przy sprawdzaniu należałoby wprowadzić kartki przedzielające jaskrawych kolorów (zwłaszcza przy układach alfabetycznym i topograficznym), gdyż ułatwiają one wybitnie późniejsze korzystanie z akt.
Akty zniszczone czy tylko uszkodzone należy naprawić, używając do podklejania papieru możliwie tego samego gatunku i koloru lub przeźroczystej białej kalki. W wypadkach, gdy dobranie tego samego papieru sprawia trudności, należy używać białego, cienkiego, lecz mocnego papieru (szmaciany z domieszką celulozy).
Do ostatniej czynności będzie należało układanie legij, i to tylko w wypadkach szycia aktów czterostronnicowych, bądź dwu-stronnicowych odpowiednio zagiętych, gdyż legja — jest to odpowiednik arkusza książkowego czy zwyczainego zeszytu. Przy układaniu aktów w legje należy dążyć, o ile to jest możliwe, do nieza-tracenia bezpośredniej ciągłości aktu przez przedzielenie pierwszych dwóch stron od następnych innym aktem. Nie powinno się jednak tworzyć zbyt często legij jednoaktowych (4-y strony), gdyż wpływa to ujemnie na wytrzymałość aktu jak i całego volu-minu.
Po przygotowaniu aktów należy się zastanowić, jakim systemem je uszyć, a to w zależności od znaczenia, charakteru i tei-
23
Podane poniżej, sposoby szycia zosiat) wypróbowane i ulepszone a częściowo i wynalezione w pracowni Archiwum Oświecenia Publicznego w Warszawie.