WPROWADZENIE
Tradycyjny decoupage bywał wykańczany nawet 20 warstwami lakieru; każdą warstwę po-.erowano papierem ściernym przed położeniem kolejnej, tak by w końcowym efekcie powierzchnia przedmiotu była gładka i błyszcząca jak emaliowana. Nie pozostawiano najmniejszych nawet nierówności, a przyklejone obrazki wyglądały jak namalowane.
Sztuka decoupage'u narodziła się we Włoszech, gdzie była nazywana lucca contraffatta. Włosi wpadli na pomysł, by ręcznie kolorując drukowane obrazki i naklejając je na meblach, zaspokoić rreściowo popyt na, o wiele przecież droższe, oryginalne dzieła wielkich malarzy. Metody pracy czskonalili tak długo, aż technika ta stała się sztuką sama w sobie. Rozpowszechniła się szybko •v całej Europie, stając się ulubionym zajęciem dam, nawet z najwyższych sfer: podobno Maria Antonina lubiła wycinać własne obrazy olejne i naklejać je na meble. Zresztą właśnie z Francji wywodzi się termin „decoupage”.
Powyżej: Poza płytami pilśniowymi wiele innych przedmiotów ma powierzchnię nadającą się do ozdobienia techniką decoupage’u: nieduże szafeczki z szufladkami są niedrogie, mają ładne proporcje i są bardzo praktyczne; pudełko na drobiazgi będzie doskonałym prezentem. W sklepach ze starzyzną szukaj nietuzinkowych abażurów oraz naczyń.
Sztuka decoupage'u największym powodzeniem cienia się w epoce wiktoriańskiej, gdyż tanie, produkowane masowo reprodukcje obrazów zaczęły być wtedy ogólnie dostępne. W końcu stała się tak popularna, że zaczęto mmedawać częściowo wycięte obrazki, przeznaczone srecjalnie do tego celu. Wiele spośród tych wzorów pro-r_kuje się nadal, niektóre z nich wykorzystano w tej
'{3-Ji7.Ce.
Znajdziesz tu projekty nadające się zarówno dla nowi-cj _szy, jak i dla doświadczonych artystów. Podstawę wie-i_ z nich stanowią panele z płyty pilśniowej średniej gęstości (MDF), które można dostać np. w supermarketach z zzateriałami budowlanymi i które są na miejscu przycinane do żądanej wielkości. Techniką tą można ozdabiać rr.vnież stare lub używane przedmioty, jeśli tylko zostaną najpierw odpowiednio przygotowane. Zaletą płyty miniowej jest jej gładka, pozbawiona ziarnistości powierzchnia oraz sztywność. W większości projektów, źraęki zastosowaniu jasnych, pastelowych barw oraz mo-z -.vów kwiatowych, odchodzimy od staroświeckiego sty-k z jakim zwykle kojarzy się technika decoupage’u,
■adając zdobionym przedmiotom świeży wygląd i bar-zzir" nowoczesny charakter. Obecnie decoupage stosuje
si w celach głównie dekoracyjnych; nie próbujemy udawać, że obrazek jest namalowany, v::ec czego nie musimy nakładać pracowicie dwudziestu warstw lakieru - wystarczy tyle, by narezpieczyć powierzchnię przed uszkodzeniem i obrazki przed rozdarciem czy zadrapa-zez. Najprościej jest używać specjalnie do tego przeznaczonego medium, które łączy w sobie cechy kleju i lakieru i jest dostępne w sklepach z artykułami dla plastyków (medium do decou-3Ł£e"u. przezroczyste medium klejące, czy inne tego typu, których coraz więcej pojawia się ■*- naszych sklepach). Przedstawione tu techniki pokazują również, jak można z tradycyjnych : zćlnie dostępnych klejów i lakierów samodzielnie przygotować mieszanki, które spełnią podobną rolę.
Wyszukiwanie i wycinanie obrazków, a następnie układanie decoupage'owych kompozycji jest świetną zabawą, pozwala odprężyć się i miło spędzić czas. Możesz tą techniką zdobić wszel-zd rodzaju powierzchnie, upiększać wnętrze swojego mieszkania lub dekorować przedmio-rrzeznaczone na prezent. Ciekawe motywy dekoracyjne znajdziesz w kolorowych czaso-. starych książkach, na opakowaniach z nasionami kwiatów, papierowych serwetkach, r»:>~ówkach, mapach albo papierze do pakowania.
7