img088 (9)

,.To nic moja żona musiała się ciągle opędzać, aleja. W końcu siało sił,-10 nieznośne. Wyglądałem jak jeden z nich i prowadziło 10 do tak wielu kłopotów, że osi a tęcz nic porzuciłem ten zawód”.

Jeśli chodzi o karierę zawodową, to trudno powiedzieć, czy homoseksualizm jest czynnikiem ułatwiającym. czy też utrudniającym karierę, i czy rzeczywiście ma on na nią wpływ.

1 lomoseksualiści niekiedy skarżą się, że są gorzej traktowani w pracy lub też pomijani przy awansie i nagrodach. Wydaje się jednak, że skargi takie należy traktować bardzo ostrożnie, gdyż prawie zawsze brak sukcesu jest związany nie ze złym traktowaniem, ale z brakiem realnych wyników.

X drugiej strony niehomoseksualiści uważają, że często homoseksualizm stanowi o sukcesie życiowym w zawodach związanych z teatrem lub literaturą. Po-gląd ten jest bardzo subiektywny i zwykle niezgodny z faktami. Szczególnie w ostatnich latach popularny stał się sąd, że zrobienie kariery artystycznej w Stanach Zjednoczonych lub w Europie Zachodniej jest znacznie ułatwione, jeśli jest się homoseksualistą.

l.iddicoat (1956) stwierdził, że homoseksualiści są w pracy równie odpowiedzialni, jak heteroseksualiści. Przypuszczenia, że żłe ją wykonują lub zmieniają ją częściej niż inni, oparte są na wypowiedziach osób, które weszły uprzednio w kolizję z prawem. A przecież mogą to być osoby, które wykazują gorszą adaptację społeczną. lV»za tym już sam lakt wejścia w kolizję z prawem na ogół powoduje usunięcie z pracy. Znalezienie następnej pracy bez zatajenia homoseksualnej przeszłości jest potem bardzo trudne. Werner (1987) pisze:

Jeżeli środowisko wie o homoseksualizmie danej osoby, to zadaje sobie pytanie, czy nadaje się ona do zawodu, jaki wykonuje. Nie dotyczy to z reguły jedynie zawodów związanych ze sztuką. gastronomią i fty/jerów'. Ibwodcm tego są doświadczenia z homoseksualistami wykonującymi te zawody i świetnie się w nich sprawdzającymi. Wiele kobiet na przykład woli homoseksualnych fryzjerów, ceniąc ich zaangażowanie, chwaląc ich sposób obcho-dzenia się z klientami, wolny od natręctwa, charakterystycznego dla heteroseksualistów. Ib samo dotyczy pracujących w gastronomii kelnerów. Robią oni wszystko, aby najlepiej spełnić życzenia klienta. Świata opery i teatru nie można sobie wyobrazić bez homoseksualnych artystów. Ich zaangażowanie, zdolność wczucia się w rolę, jeśli połączone są z. talentem. predestynują ich do najwyższych osiągnięć. Poza tym są uważani za dobrych i bezinteresownych kolegów. Wśród nauczycieli i wychowawców znajduje się wielu homoseksualistów, którzy wywierają dobry wpływ na młodzież i zachęcają ją do wysiłku. Zawód jest dla nich głównym środkiem samorealizacji - także dlatego, że rekompensuje im brak własnych dzieci. Przekonanie, że homoseksualiści zasadniczo nic nada ją się do różnych zawodów, nic jest uzasadnione.

Według danych Saghira i Robinsa, większość homoseksualistów, podobnie jak i heteroseksualistów. rozpoczęła pracę przed 23 rokiem życia. Jednak homoseksualiści częściej zmieniali pracę niż heteroseksualiści. W 30% przypadków było to pośrednio lub bezpośrednio związane z ich nastawieniem homoseksualnym.

Wśród badanych przez Westwooda homoseksualistów 15% stw ierdziło, że ma słabe wyniki w pracy. Większość jednak odnosiła sukcesy zawodowe. Na podstawie odpowiedzi na pytania dotyczące stosunku do pracy ustalono, że 33% badanych jest bardzo zadowolonych ze swojej pracy, 39% - dość zadowolonych, 29%