4087490202

manifestuje się najczęściej w reakcjach typu: To nic takiego, ja to dopiero musiałem przeżyć sytuację...

CECHY DYSTYNKTYWNE FONEMÓW (łac. distinctio = wyróżnienie). W przeciwieństwie do fonetyki, która bada dźwięki mowy ze względu na ich właściwości fizyczne, fonologia opisuje cechy dystynktywne, tzn. takie, które pozwalają odróżnić jeden znak językowy od drugiego.

CZĘŚCI MOWY. Grupy wyrazowe o wspólnych właściwościach gramatycznych, w języku polskim odmienne części mowy: rzeczownik, przymiotnik, liczebnik, większość zaimków, czasownik. Nieodmienne: spójnik, przyimek, przysłówek, partykuła wykrzyknik.

CYRYLICA. Alfabet słowiański języka SCS przejęty wraz z chrztem Bułgarów. Oparty na dużych literach alfabetu greckiego. Uproszczony w stosunku do głagolicy.

DEKLINACJA. To odmiana rzeczowników, przymiotników, liczebników, zaimków i imiesłowów przymiotnikowych przez przypadki, liczby (rzeczowniki) oraz przez rodzaje (także przez przypadki i liczby) - pozostałe z wymienionych części mowy.

DEMINUnVUM. Wyraz zdrobniały, zdrobnienie, np. człowieczek, piesek,, kwiatuszek, Anusia..

DENOTACJA. Zakres nazwy, tzn. zbiór wszystkich jej desygnatów. Np. wyraz miasto jako leksem (jednostka słownikowa) wchodzi w wypowiedzi w jakieś relacje z innymi wyrazami. Inaczej: oznacza (denotuje) klasę miast.

DERYWACJA. Proces tworzenia wyrazów pochodnych od wyrazu podstawowego za pomocą przedrostków i przyrostków.

DERYWAT. Wyraz pochodny utworzony od podstawowego. Np. dom, derywaty -domek, domownik, przydomowy.

DESYGNACJA . oznaczenie, tzn. odsyłanie świadomości mówiącego do określonych przedmiotów lub ich klasy, czyli do desygnatów czyli - obiektów rzeczywistości pozajęzykowej.

DESYGNAT. Przedmiot myśli odpowiadający wyrazowi. Np. desygnatem wyrazu kot jest określone zwierzę, desygnatem wyrazu dom - budynek określonego rodzaju.

DYSTRYBUCJA (łac. distributio - rozdział, podział). Zbiór kontekstów (otoczenia), w jakich dany element językowy może wystąpić. (Te elementy, dla przypomnienia): fonemy, morfemy, wyrazy, grupy wyrazowe). DWUKLASOWOŚĆ JĘZYKA (TEKSTOTWÓRCZOŚĆ). Bowiem język składa się ze słownika (słownictwa) i gramatyki, która pozwala tworzyć sensowne wypowiedzi z jednostek słownika czyli ze słów.

3