104
ncgo ujęcie powtarzających się zamachów w ramach przestępstwa ciągłego lepiej pozwala ocenić to przestępstwo i jego społeczną szkodliwość. Jeżeli chodzi o aspekt procesowy, to omawiana konstrukcja zwalnia od konieczności drobiazgowego ustalania kolejnych czynów, co niekiedy byłoby bardzo utrudnione lub wręcz niemożliwe.
Przestępstwo ciągłe zachodzi, gdy sprawca, realizując ten sam zamiar.
podejmuje dwa lub więcej „zachowań" zmierzających do jego wykonania. Wbrew sugestii wynikającej ze stylistyki art. 12 k.k. (.jeden czyn zabroniony") w grę wejdzie kilka czynów, jeżeli tylko są popełnione w krótkich odstępach czasu, realizują ten sam zamiar i każdy z nich wypełnia znamiona wchodzącego w grę czynu zabronionego.
Jako element konstytuujący ptzestępstwo ciągle występuje także tożsamość osoby pokrzywdzonej, ale tylko w sytuacji, gdy przedmiotem zamachu jest dobro osobiste (np. wolność, cześć, zdrowie). Warunek ten nie występuje w wypadku zamachów na inne dobra (np. mienie).
Odmienny charakter ma ciąg przestępstw (art. 91 § 1). Konstrukcja ta dotyczy popełnienia w krótkich odstępach czasu i w podobny sposób dwóch lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy chociażby nieprawomocny wyrok co do któregokolwiek z nich, jeżeli każde z tych przestępstw jest realizacją nowego zamiaru, a ponadto wszystkie podlegają kwalifikacji z tego samego przepisu (np. kradzieże z włamaniem — art 279 k-k.). Jest to więc odmiana realnego zbiegu przestępstw, tyle że ze złagodzonymi konsekwencjami, nic otzeka się bowiem kar za poszczególne przestępstwa i kary łącznej, lecz tylko jedną karę, która może być zwiększona o połowę w stosunku do górnej granicy ustawowego
§ 2. Zbieg przepisów ustawy
Zbieg przepisów ustawy polega na tym, że jeden czyn wyczerpuje z określone w dwóch lub więcej przepisach ustawy. Powstaje wówczas problem, który z tych przepisów (jeden czy wszystkie) ma zastosowanie do kwalifikacji prawnej czynu. Podobnie jak przy zbiegu przestępstw, odróżniamy tutaj zł rzeczywisty i zbieg pozorny (pomijalny), tyle że dotyczy on kwalifikacji praw jednego czynu przestępnego.
Przez zbieg pozorny (pomijalny) rozumiemy sytuację, gdy jeden c wyczerpuje wprawdzie znamiona określone w dwóch lub więcej pr przepisy te pozostają wobec siebie w stosunku nadrzędności, pc „zawierania się", toteż faktu zbiegu przepisów nii prawnej. Dzieje się tak na podstawie reguł wyłączania wielości o<