img215

wet w czwartym roku życia, wówczas, gdy dziecko zaczyna się liczyć z partnerem zabawy. Gdy liczba dzieci w zabawie zwiększa się, koniecznością staje się dokonanie „podziału ról”. W takim układzie zabawy każdy z jej uczestników musi podporządkować się planowi poprzednio ustalonemu. Naruszenie umowy czy reguły wywołuje konflikty; są one dość częste, choć krótkotrwałe.

Odtwarzanie w zabawie staje się coraz dokładniejszym naśladowaniem realnego życia. Dzieje się to pod -wpływem wzbogacenia zasobu doświadczeń i wiadomości o życiu tak ludzi, jak i zwierząt.

Nasz „Sam” jest miejscem częstych spotkań

Obok pełniejszych ruchów ilustrujących daną sytuację, dużą rolę odgrywają zabawki i przedmioty o określonym przeznaczeniu, jak np. słuchawka lekarska, torba listonosza itp. Już nie zadowala dzieci wyznaczenie na ziemi granicy domu. Zmontowana zostaje jakaś budowla przy użyciu stojaków, koców, daszków. Bogatszy słownik dziecka nie tylko ułatwia porozumiewanie się, ale ożywia kontakty dzieci w sytuacjach zabawy. Wszystkie wymienione elementy charakterystyczne dla zabaw tematycznych dzieci starszych, jak podział ról, uzgadnianie planu zabawy, gromadzenie i przygotowywanie akcesoriów, przyczyniają się do uspołecznienia dzieci.

Zabawy dydaktyczne

Zabawy dydaktyczne dzieci młodszych zbliżone są do manipulacyjnych. Bawienie się takimi pomocami, jak wieże, baby, sześciany, pocięte obrazki, układanki, nie wymaga od dziecka wykonania zadania narzuconego przez konstrukcję zabawki.

Dzieci starsze mają do dyspozycji dość duży zestaw pomocy i gier do zabaw dydaktycznych. Sposób bawienia się, samodzielne