IMG58 (8)

214

utajony potencjał rozrodczy szkodników wtórnych visn> dynamicznie ,im. tumu-ny w warunkach dostępności właściwo im h.t/\ pok.inn<>wi-| |.ikj sianowłądmi wa osłabione i nickorowany surowice drzewin

Zabiegi profilaktyczne micszc/ące się w planowaniu hodnu lamin i ras.kl.Kh w i i i nia powinny zmierzać¹ do stosowania długich nawrotów cię. ntalsch powicirehni zrębów dostosowania składu gatunkowego do warunków sicdliskow \ch tak ze na droslzc pi/i Im ul,, wy drzewostanów, a na siedliskach skrajnie uhogu h do uiozinau, ma u go składu I, mu kami biocenotycznymi drzew i krzewów liściastych 5Vpt,>w-a>l/ciitr domieszek liwiasiych do drzewostanów sosnowych, krzewów z kwiatami obtuuiąsymi w nektar lub pyłek naiku rzyslniej jest przeprowadzać w drzewostan u h mlods 'sch p, wykonaniu intensywne) u z. bieży wczesnej. Najlepszym miejscem wprow id/am.i gatunków liściastych w drzew ■ . nach średnich klas wieku są luki i fragmenty drzewostanów o małym zwarciu Wszędzie tam, gdzie pozwalają warunki, obrzeza lasu należy obs.idz.is gatunkami liściastymi.

Wzbogacanie składu gatunkowego biocenoz borów sosnowych obejmować¹ także |> winno świat zwierzęcy. Zajmuje się tym ochrona lasu przez protekcję zwierząt pożytecznych: ptaków (stwarzanie warunków bytowych, dokarmianie, pojniki), mrówek (sztuczna kolonizacja mrówki ćmawej. mrówki rudnicy . ochrona mrowisk), owadów pasożytniczych (uprawa lub ochrona roślin ncktarodajnych. zabiegi metody ogniskowo-komplcksowcjl.

Tc czynności zmierzają do zróżnicow ania biocenozy w celu wzmocnienia jej zrównoważenia przez wzmocnienia mechanizmów homeostatycznych zgodnie / zasadą jedności biocenozy z biotopem. Oznacza to. że skuteczne oddziaływanie zróżnicowania wzrasta w miarę lepszego dostosowania składu gatunkowego biocenozy do warunków siedliskowych i jej historii. Przedstawiany zakres prac profilaktycznych nic zabezpiecza drzewostanu w pełni przed możliwościami gradacji foliofagów. może jednak powodować, że odstępy między gradacjami będą większe, a amplitudy liczebności populacji tych szkodników mniejsze. Szczególnie ważne znaczenie mają pod tym względem zabiegi profilaktyczne w ogniskach gradacyjnych.

Wymienione zabiegi nie mają bezpośredniej wartości profilaktycznej wobec szkodników wtórnych, choć nic można nie doceniać ich roli pośredniej, polegającej na zmniejszeniu możliwości osłabienia drzewostanów w wyniku gradacji foliofagów. szkiśd ze strony zwierzyny płowej, śniegołomów i wiatrołomów. Profilaktyka wobec szkodników wtórnych wiąże się przede wszystkim z usuwaniem z lasu w odpowiednim czasie (przed rójką szkodników) surowca drzewnego, materiału opałowego oraz w ramach trzebieży selekcyjnych -drzew osłabionych. Surowiec, który z jakichś przyczyn nie /ostał wywieziony, musi być okorowany lub zabezpieczony chemicznie. Skuteczność działań profilaktycznych zależy tu od harmonijności prac z zakresu pozyskania i wywo/u drewna oraz od kwalifikacji i liczebności personelu przeprowadzającego trzebieże. Podstawą wymienionych działań jest zasada niedopuszczania do powstania posuszu oraz do pozostawiania w- lesie resztek (gałęzie grubości ponad 1 cm. wierzchołki drzew) z pozyskanego drewna. Wierzchołki i gałęzie z cięć zimowych winny być zlikwidowane do 15 marca, z uwagi na możliwość ich wczesnego zasiedlenia przez szkodniki wtórne. Resztki surowca drzewnego z. cięć wiosenno-letnich powinny być likwidowane natychmiast, najpóźniej w terminie do dwóch tygodni, w celu zapobieżenia ich zasiedleniu. Grubsze gałęzie i wierzchołki przeznacza się na opal (do natychmiastowego wywozu), drobne gałęzie należy przekazać do przerobu w przetrn-ślc płyt drzewnych. Jeśli takie postępowanie jest niemożliwe, gałęzie i wierzchołki należy

lahezptecryć chemKznk lub spalić. Pniaki sosnowe winny być okorowane jeszcze przed piesiem dr/cwa. w ostateczności tuż po ścięciu. Zapobiega to zasiedlaniu pniaków przez cetyńca większego, smolika sosnowca, komika szcśctozębncgo i inne gatunki.

Do dalszych istotnych czynności profilaktycznych wobec szkodników wtórnych należy niestosowanie mekorowanego drewna do budowli leśnych, ogrodzeń i innych urządzeń, a także szczególna ostrożność przy wszelkich pracach, klóte błędnie wykonane mogą powodować okaleczenia pni i korzeni drzew (czyszczenia liniowe, ścinka, zrywka, transport drewna itp.J. Ważnym czynnikiem powodującym osłabienie drzew jest wadliwe żywicowanie drzew, a mianowicie brak koordynacji między lokalizacją żywicowania a planem cięć użytków rębnych, na skutek czego drzewostany żywicowane są przetrzymywane na pmu przez kilka lal po żywicowaniu Dalszym błędem jest żywicowanie drzewostanów osłabionych, zakładanie zbyt szerokich spal. intensywne stosowanie chemicznych stymulatorów ilp. iBilczyński. 1974). Unikanie i usuwanie błędów towarzyszących żywicowaniu drzew jest waż.nym zabiegiem higieny lasu.

Sz-czcgólnym zabiegiem profilaktycznym jest chemiczne zabezpieczanie surowca drzewnego magaz.ynowancgo w lesic lub na składnicach. Opryskiem przeprowadzonym przy zastosowaniu odpowiednich insektycydów obejmuje się nickorowany surowice drzewny, zmygłowany i ułożony w warstwy, lub nawet pojedyncze dłużyce. Zabieg przc-pmwadza się przed rójką szkodników wtórnych, stosując wodne emulsje Jakich insektycydów. jak Cymhusz. Decis. Fastac. Karate. Metalion. Owadofos. Ripcord. Thioden i in. (rys. 8.137).

Rysunek 8.137

Chemiczna zabezpieczanie surowca drzewnego (fol. B. i Z. Schnaidoó