gdzie: ht — strata liniowa na i-tym odcinku! przewodu, m.
Lt — długość i-tego odcinka, m.
D„ — wewnętrzna średnica i-tego odcinka, m,
Ql — natężenie przepływu przez i-ty odcinek, m3/s,
C — współczynnik charakteryzujący rzeczywiste warunki przepływ Yj
— określenie kryterium rozruchowego (całkowitego podciśnienia statycznej \ trasy przewodu)
i= 1
gdzie: Hj, — całkowite podciśnienie statyczne trasy przewodu (kryterium rozruchowe), m,
Hgl — wysokość podciśnienia ssania w najdalszym punkcie trasy, m Hr„ — wysokość zamknięcia wodnego, m;
— ustalenie objętości czynnej zbiornika próżniowego
gdzie: Vzf — objętość czynna zbiornika próżniowego, m3,
Qp — wydajność dobranej pompy przy ciśnieniu roboczym, drrr T — cykl pracy, s.
Sieć podciśnieniowa powinna być rozwiązana wysokościowo tak, by n najwyższego punktu profilu przewodu podciśnieniowego nie była wyżs rzędnych terenu w studzienkach zbiorczych i w studzienkach kanałizac; lokalnych układów grawitacyjnych wokół nich. Zaleca się, by sieć prze\ podciśnieniowych była usytuowana poniżej otwartych wlotów kanałizac w tym zwłaszcza najniżej położonych przyborów sanitarnych w piu budynków. Rozwiązanie takie umożliwia saraozałewanie sieci podciśnii przy chwilowym pod pięt rżeniu ścieków w grawitacyjnej części systemu zagrożenia podtopienia budynku i terenu.