IMG$47

ściwego osiąga się w obszarze zbliżonym do pary nasyconej suchej, W miarę oddalania się od tego stanu maleją wartości średniego ciepła właściwego.

W zakresie dowolnych temperatur w obszarze pary przegrzanej brednie ciepło właściwe przy stałym ciśnieniu w granicach od t_x do U oblicza się z wzoru

Tablica 10

Średnie ciepło właściwe pary wodnej pr*eg rżanej

I fe	200	240	1 280	320	360	1 400	440	480 ________
1			W kcal/(kg •		deg)
20 ta	0,583	0,556	0,542	0,534	0,529	0,526	0,524	1 0,523
20		0,676	0,629	0,603	0,586	0,575	0,568	0,562
30		0,833	0,733	0,677	0,645	0,625	0,611	0,600
40			0,856	0,757	0,706	0,674	0,653	0,637
100				0,568	1,190	1,102	0,926	0,865
			w kj/(kg • dek)
10 ata	2/44	2>33	2,26	2,22	2,21	2,20	2,19	2,18
20		2,83	2,63	2,52	2,45	2,40	2,38	2,35
30		3,48	3,06	2,83	2,70	2,61	2,56	2,51 |
40			3,58	3,17	2,96	2,82	2,73	2,66
100				6,56	4,98	4,61	3,88	3,62

38. Wykresy własności pary. Zjawiska parowania i przegrzewania pary oraz jej własności występują wyraźnie na tzw. wykresach pary, które mogą być wykreślone w różnych układach współrzędnych.

Jeżeli na podstawie tablic pary nasyconej i przegrzanej, uzupełnionych podanymi poprzednio równaniami, wykreśli się w układzie P-v zależność ciśnienia od objętości dla cieczy, pary suchej nasyconej i przegrzanej, otrzymuje się obraz jak na rys. 37, wyrażający się przede wszystkim w postaci dwóch krzywych odpowiadających początkowi wrzenia (ciecz zaczyna przechodzić w parę nasyconą) i końcowi tego zjawiska (ostatnia kropelka cieczy zamieniła się na parę), czyli gdy para nasycona zaczyna się przegrzewać. Krzywe te noszą nazwę k r z y-wych granicznych. Gałąź krzywej oddzielająca sferę cieczy od pary nasyconej nazywa się krzywą graniczną dolną albo parowania, oddzielająca zaś sferę pary nasyconej od przegrzanej nosi nazwę górnej krzywej granicznej lub krzywej natycenia.

Obie te krzywe schodzą się w punkcie K, zwanym punktem krytycznym, w którym ciecz bezpośrednio przechodzi w gaz (parą przegrzaną).

Izotermy w układzie współrzędnych P~v są dla sfery nasycenia poziomymi, ponieważ przy stałym ciśnieniu pary nasyconej stała Jest również temperatura.

ł

A 0

Rys. 38-Wykres T-s pary wodnej

Rys, 37-Wykres P-v dla cieczy i pary wodnej

gdzie dla danego ciśnienia v" i v' są wielkościami stałymi, przeto po podzieleniu odcinków pomiędzy obydwiema krzywymi granicznymi na równe części i połączeniu odpowiednich punktów podziału na różnych izo-baraęh otrzymuje się linie stałej wilgotności, linie x = const, przy czym wzdłuż dolnej krzywej granicznej x = 0, a wzdłuż górnej x = 1.

W układzie współrzędnych T-s obie krzywe graniczne, wykreślone na podstawie tablic liczbowych, są niemal symetryczne. Podobnie jak poprzednio, izobary i izotermy w sferze nasycenia są liniami prostymi poziomymi, natomiast w sferze przegrzania izobary, podobnie jak dla gazów, są logarytmikami (rys. 38).

Ponieważ zależność przyrostów entropii od wilgotności x jest przy danym ciśnieniu liniowa, gdyż

linie stałej wilgotności x — const będą dzieliły odcinki izobaryczne pomiędzy obydwiema krzywymi granicznymi CE, ML itd. proporcjonalnie

105