IMG069 (4)

1

1

wświe

«£Hitmi

a    6    c

Rys.3. Rozmazy nieprawidłowe (a,b) i prawidłowo (c) wykonane, a - rozmaz wąski i gruby (krew nie rozprowadzono wzdłuż całej szerokości szkiełka podstawowego), b - rozmaz falisty (brak jednostajności ruchu w czasie wykonywania rozmazu), c - rozmaz prawidłowy (cienki i równomierny).

Po wykonaniu wszystkich w/w czynności, rozmaz należy wysuszyć i zabarwić.

W preparatach oglądanych pod mikroskopem można zobaczyć różowe erytrocyty, których ilość jest normalnie 1000 krotnie większa od leukocytów. Najwięcej leukocytów znajduje się na brzegach rozmazu. Są one przeważnie większe od erytrocytów i różnią się od nich obecnością jądra.

Kształt jądra leukocytów może być różny, okrągły, pałeczkowaty lub segmentowany. Plazma leukocytów zawiera ziarnistości o zabarwieniu ceglasto-czerwonym lub ciemnofioletowym. Różnorodność budowy leukocytów dała podstawę do ich podziału na dwie zasadnicze grupy:

1.    Nieziarniste (agranulocyty)

a.    Limfocyty duże i małe

b.    Monocyty

2.    Ziarniste (granulocyty)

a.    Leukocyty obojętnochłonne (neutrofile)

b.    Leukocyty kwasochłonne (eozynofile)

c.    Leukocyty zasadochłonne (bazofile)

Granulocyty różnią się między sobą zabarwieniem ziarnistości w plazmie. Ziarnistości granulocytów kwasochłonnych zabarwia się na brunatno-różowo, zasadochłonne na ciemnofioletowo a drobne ziarnistości neutrofilów barwią się na czerwono.

Limfocyty: średnica 6-10 p. Charakteryzują się okrągłym, fioletowo zabarwionym jądrem wypełniającym prawie całą komórkę, tak że wystaje tylko niewielki rąbek jasnoniebieskiej plazmy usianej często drobną, ciemnofioletową ziarnistością azurochtonną. Tworzą się w węzłach chłonnych, migdałkach i śledzionie. Średnia ilość: 24% wszystkich leukocyt