IMGU82 (2)

dntny łzieS na Ukrainie - ,    ,,__. . .\

^ «'km«n._r. Z UUmrncnm, ;_Ml,r_KÓW    «

zarzucać (e#,, sprzeniewierzenie nmit^ %

__Ffę~7KTTriTiTJYjScić.

Miał przekonania n.irotimvf

nłe mogliby mu

hral udziału w aktywnym tyciu atmnnlc^ Niemi \ mieli nie na nim mdcli'.

ale • i.sr.Kiifo ich

wlec dlaczego miałby być cll.trą Niemców. Odpowiedzi.,|_ll(^,Ui zbinn iwej stosowanej przez NiemeOw nie inoftlUmy /ro/i,,,**¹ a o wytępieniu blnh wiernym nart idu nie myilelutmy. Tntei momentu wywier.lenia nas r. Pawlaka aresztowanie swoje uwa*,! za nieporozumienie. Wywiezienie nas do oł>ozu było dla dk_i nlesiHidzlcwune. Będąc r natury praktycznym, w lot zorieniowjj się*, Ze rozpacz nic nie pomoże, źc należy się przystosować wimnków w Oświęcimiu. Trafił nieźle - dostał się do cdi nr 7 w bloku 4. Cela 7 była mniejsza cxJ celi 6 — było w niej 16 ay 17 osób. Łatwiej się zżyć I porozumieć. Miał dobre towarzystwo: pułkownika Langnera*⁴. Kozlelewsklego i Innych. Gdy sztubowy był w łaskach u blokowego, otrzymywali repety. Ponadto tylko sobie wiadomym sprytem ponawiązywał stosunki z kucharzami i często otrzymywał dodatkowe obiady czy kolacje.

Dzięki Kisielewskiemu dostał się do pracy w Bekleidungskam-mer. Pracować umiał I chciał - zdawało się więc, że przetrzyma. Wobec władzy uległy, usłużny wobec kolegów, spełniał uczciwie swoje obowiązki, toteż zdawało mu się, że przetrzyma te ciężkie chwile. Nie dam się - powtarzał - a i w wątpiących wir wał otuchę, podnosił na duchu, nakłaniał do wytrwałości. Był nadzwyczaj usłużny. Swetry, skarpetki, czapki, jak mógł, wynosił po kryjomu i dawał tym, co marzli. A przecież był surowy zakaz. Za te przestępstwa groziło usunięcie z Bekleidungskamnier,

** W przedwojennym WP byl tylko jeden oficer o tym nazwisku w stopniu pułkownika - Stefan Langner (1895-?). kawaler Orderu    MiJitari, miano

wany na stoplert pułkownika 19 marca 1938 r. w 1939 r. dowódca 3 Gnjov

^-»;riu^8Um,e °^nKd”^lW    *£-»un, Kt Ą

. _słe wcześnie) czy później praca na mro-^    ₇._iwdxięcza mu, te przedłużył im tycie?

]

I ' .u .i' ^łW 1^, nas Jestem zgubiony, odkryto u jednego ze ' , ■ ':■* ^k,c,K " ^‘,’iwójnc skarpetki i ten wskazał na mnie, przy ;• ^l"^,c/n'^<>1'^v rv wiedza, iż podczas tej wojny służyłem w Kiikłwym I sądzie połowym”. Uspokoiliśmy go, a umie-' *\v \ kt«.-v pozwolił na zatuszowanie sprawy ze skarpetkami.

inteligentów, nienawidzono w Oświęcimiu. Denerwowało ,    skupisko inteligencji. Stąd w działach pracy pod

Lhtfn ciągle urządzano redukcje. Stwarzano stan niepewności Ucy i ciągłego napięcia.

| Po redukcji z Bekleidungskammer Julek został z powrotem pnyjęty przez szefa. Dostał podlejszą pracę. W piwnicach bloku 19 zrobiono skład brudnej bielizny po zakaźnych chorych.

Zimno i wilgoć było przywilejem tej ciemnicy. Julek zorganizował koksownik, sprowadził światło. Z ponurej piwnicy urządził schludne pomieszczenie.

Ale niedługo cieszył się swym stanowiskiem. Czując się niedobrze i mając dreszcze, narzucił na siebie koc, a siedząc, robił jakieś zestawienia. Złapał go Lagenilteste i zrobił awanturę, lecąc do szefa ze skargą, że chory powinien iść do szpitala, a nie siedzieć, nic nie robiąc. Bo żeby go szpital przyjął? Tym razem jeszcze uszło mu na sucho.

Nie upłynął i tydzień — a Lagenilteste miał go już na oku, „podpadł mu , jak się mówiło w gwarze śłąskiej. Znowu wpadł do piwnicy. Na nieszczęście złapał jakiegoś więźnia, który palił papierosa. To wystarczyło. Kochany Mikuła wyleciał bezpowrotnie z Bekleidungskammer. Sytuacja stała się groźna, bo blok 4 objął sadysta Krankemann. Mały, gruby, ręce latające jak u pajaca, był jak wańka-wstańka. Ruchliwy, o złych oczach, krótkich nogach był potworem. Był to najgorszy wróg więźniów. Wróg nr 1. Najgorszy w obozie wśród blokowych i kapo. Śmierć więźnia sprawiała mu przyjemność.. Mikuła umiał sobie radzić - dostał się do kartoflami. Żaden z blokowych nie interesował się, gdzie więzień pracuje, aby tylko w bloku był porządek i każdy miał zalecie Krankemann, kiedy dowiedział się, że Mikuła pra-

\ i