serwatorem; jednostka jest zawsze w centrum świata i spostrzega przedmioty będące ..z tyłu", „z przodu", „ponad", „poniżej", lub „po którejś stronie";
- spostrzeganie stosunków przestrzennych to zdolność do spostrzegania położenia dwóch lub więcej przedmiotów w stosunku do samego siebie, a także relacji przestrzennych zachodzących między tymi przedmiotami: podstawą rozwijania się zdolności do spostrzegania stosunków przestrzennych jest wcześniej nabyta zdolność do spostrzegania położenia przedmiotów w przestrzeni.
U większości dzieci rozwój analizy i syntezy wzrokowej jest zsynchronizowany z ogólnym poziomem ich rozwoju psychicznego. Istnieją jednak dzieci, które wykazują mniej lub bardziej poważne obniżenie, względnie zaburzenie percepcji wzrokowej.
Analizator wzrokowy nie funkcjonuje w izolacji, lecz we współdziałaniu z innymi analizatorami, jednak uszkodzenie którejkolwiek z części analizatora wzrokowego powoduje deformacje w spostrzeganiu i odbieraniu bodźców świata zewnętrznego.
Opóźnienia i zaburzenia percepcji wzrokowych mogą się charakteryzować prostym opóźnieniem tej funkcji bądź też są bardziej złożone. Wówczas percepcja wzrokowa dziecka nie wykazuje całościowego obniżenia, lecz jest nieprawidłow a tylko pod pewnym względem. Taką właściwością percepcji wzrokowej jest jej kierunkowość. Występują różne odmiany kierunkowośei. Są dzieci, którym trudno odtworzyć kształty asymetryczne w stosunku do osi pionowej. Innym dzieciom trudność spraw iają takie kształty.
W wieku przedszkolnym następuje kontynuacja rozw oju petcepcyj-nego. zapoczątkow anego w okresie niemów lęcym i poniemowięcym. Wiek ten obejmuje okres od 3. do 7. roku życia i cechuje się zwiększoną wrażliwością zmysłów , zw łaszcza wzroku i słuchu. Spostrzeżenia dziecka w tym okresie rozwoju mają jednak charakter wielozmysłowy, poznaje więc ono rzeczywistość za pośrednictwem wrażeń doty kowych, węchowych, smakowych oraz wzrokowych. „Wielozmysłowe doświadczenie dziecka tkwi również w jego spostrzeżeniach wzrokowych.