Na podstawia (54.8) wyznaczany tnu-.wmllanej?
K(b1
IS4.0)
Jest ona postaci
Ola porównania wyznuezyny teraz tronssltancjc dla układu nie p.v.-knztałcenege. w celu zmniejszenia liczby węzłów przekształcamy nieco s=iie«nt
c
1
I)
(54.10)
Stosując aatode potencjałów węzłowych dla dwóch napięć u^Ja) « ^(e),
traktując Ujlc) Juko wyduszenia, tworzymy układ cuóch równiul
VTę 4 (u2 ’ u3,łC • "b - 0 (S4.S)
Porządkując 1 raploując macierzowa powyiszy układ rowr.ah, otrzymujemy
Wartości paranotrów cą następującn K • 50
O
• - I*ł09
O
*J - 1.6529* 10B
czyli
f <» 160 MHz o
fj «■ 263 kH.'
[V- |
-»C ♦ g |
“2 |
f 0 | |
■ | ||||
-CC |
4-« |
“3 |
1 |
U1 vj |
2 równania (54.71 wyznacz^ (na przykład iwtodą wy/nnezników) ^
- - <-sC ♦ g)^±- - --- _J---
E łfr ♦ BCK-p. ♦ SCI * tC(-cC *g)
U2
(£4.8)
Dysponując teraz transmlt&ncjanl dla obu sposobów rozwiązania enrinnłn, to znaczy wzoruii (54.4) oraz (54.10), lukze wartościami parametrów, mo*ery stwierdzić, 2e:
u) obie tronomltancje rają dokładnie luką ft*»\ f<«ę 1 napiłtudę dln małych częstotliwości - rzędu dziesiątek IcHz 1 nnlejszych.
b.l obie trrns.TiltancJe mają biegun dla częstotliwości około 300kH* - różnica wynosi około 50kHz,
c) razulen fu7 zaczyna się zaznaczać dla częsłot 1 1Kości rzędu 160kKz - efekt bieguna l^-l.BKFłz dla (54.4).
d) różnica amplitud wystąpi od c2ęatolllwoicl około 1 ClOlz.
Ponadto trameillancj* (54. 10) na zero w dodatniej potpłnszczylnlm. Ton ofekt. wynikający zo Ścisłego wyznaczenia •.mnnml tnncjl układu o ectamoctc podobny* do typowych modeli eało9ygn&łowych tranzystorów dla pracy przy uyd&zych częstotliwościach. występuje dln tycb nodcll przy częstotliwościach, dla których nlr powinno się Ju2 atojowac tych oodall. Wnioski c) 1 d) pozwalają na