IMGw34

2 Niepełnosprawność słuchowa

2.7.1. Jakie modyfikacje sposobów i warunków nauczania są potrzebne uczniom niedosłyszącym?

wprowadzenia w 1975 r. Ustawy o Edukacji dla Wszystkich Niepetno-MMmjkJi Dzieci (PL 94-142, Education for Ali Handicapped Children Act, EHA) coraz więcej uczniów nicslyszących i niedosłyszących uczy się w zwykłych 'jPWBCb w szkołach powszechnych. Osiągają oni. szczególnie uczniowie niedosly. szący. ogólnie pozytywnie wy niki (Easterbrooks, 1999). Pamiętajmy, że większość Hmph z niedosluchem może słyszeć zadowalająco, gdy dźwięki są wzmocnione ^HpbapKat słuchowy) i dzięki temu może uczęszczać do szkoły i dobrze funkcjonować wśród pełnosprawnych rów ieśników. W większości szkół wiedzę przekuje się ustnie, a uczniowie uczą się, korzystając z podręczników, wykładów i dyskusji klasowych. Nauczyciele mogą pomóc uczniom z uszkodzeniami słuchu 8 uzyskaniu lepszego dostępu do powszechnego programu nauczania i w uczestnictwie w zajęciach klasy poprzez wprowadzenie do nauczania pewnych prostych modyfikacji i ich przykłady podano w ramce „Sprawdzone rozwiązania praktyczne”). Jeżeli nauczyciele dokonają tych modyfikacji oraz jeśli uczniowie niedosłyszący będą mieli dostęp do dodatkowych usług specjalistów, wsparcie i opiekę oraz Odpowiednie warunki, większość z nich może całkiem dobrze radzić sobie z Banką

Uczęszczanie do zwykłej klasy pozwala uczniom z uszkodzeniem słuchu nabywać nie ty lko w iedzę i umiejętności szkolne, ale także uczyć się wielu umiejętności społecznych. Nauczyciele nie powinni jednak zakładać, że uczniowie ci będę tamte akceptowani w klasach szkól ogólnodostępnych. Niestety, wyniki badań wskazują, że jest odwrotnie: na ogól uczniowie z wadą słuchu nie spotykają się t wysoką akceptacją społeczną ze strony słyszących rówieśników (Antia, Kreimey-er. 19%). Dlatego nauczyciele powinni być aktywni i pomagać w budowaniu do

brych relacji między wszystkimi uczniami.

; Uczniowie niesłyszący i niedosłyszący mogą czerpać korzyści z uczęszczania do ■Mmmoedmych. jeśli do środowiska nauczania wprowadzone zostaną pewne Kika prostych technik i procedur może pomóc uczniom skutecznie ftMfccjoaowac w sytuacjach komunikacji oralnej; niektóre z nich wymienione są ^Tworzenie środowiska włączającego”. Innym rodzajem modyfikacji z^y-n§jre:fcfósowycb jest przygotowywanie materiałów pomocniczych rozdawanych MctmetB (hendouts), zawierających najważniejsze informacje z wykładu czy filmu.

poprosić można o pisanie przez kalkę i przygotowa-jfcw m sposób dodatkowego kompletu notatek.

powinni zwracać się o pomoc do specjalistów i innych osób, któ-UMaią w tworzeniu możliwie najbardziej efektywnego dla wszyst-Irodcmwka nauczania/uczenia się. Nauczyciele przekonali się już, IBEfcotę logopedzi mogą zaoferować wiele dobrych ćwiczeń

zmierzających do rozwijania mowy i języka. Specjalista może też podpowiedzieć im, jak z większym pożytkiem dla uczniów zaaranżować klasową przestrzeń. Waż-nym źródłem informacji dla nauczyciela są także rodzice. Mogą oni pomóc nauczycielowi lepiej rozumieć preferowane przez ich dziecko style uczenia się i jego specyficzne potrzeby. Na przykład jedno dziecko może potrzebować, aby kiócjt z kolegów pomógł mu sprawdzić, czy zadanie do wykonania w domu lub klasie zostało przez nie prawidłowo zrozumiane. Inne dziecko może woleć nagrywać wykłady i odsłuchiwać je wieczorem w cichym i spokojnym miejscu. Jeszcze inny uczeń może potrzebować dodatkowych lektur, rozszerzających niektóre zagadnienia. Nauczyciele muszą pamiętać, że każde dziecko jest wyjątkowe. Muszą też skupiać się na mocnych stronach dziecka, poznawać je, rozwijać, jak najlepiej wykorzystywać, a nie koncentrować się jedynie na jego niepełnosprawności.

TWORZENIE ŚRODOWISKA WŁĄCZAJĄCEGO Modyfikacja sposobów nauczania

1.    Zadbaj, aby dziecko znajdowało się jak najbliżej osoby mówiącej.

2.    Sprawdź, czy aparat słuchowy dziecka jest włączony i czy działa prawidłowo.

13. Ogranicz hałas w klasie do minimum.

4.    Wymawiaj wyraźnie, ale nie mów głośniej, chyba że masz wyjątkowo cichy głos.

5.    Przyciągnij uwagę uczniów, zanim zaczniesz mówić lub zanim rozpoczniesz lekcję.

6.    Nie poruszaj ustami w przesadny sposób.

7.    Nie żuj gumy ani nie zakrywaj ust, gdy mówisz.

8.    Nie odwracaj się plecami do klasy.

19. Zamiast tablicy, używaj projektora, by twoje usta były widoczne dla ucznia.

10. Kiedy mówisz do uczniów, staraj się nie chodzić po klasie.

[11. Mów wolno.

12.    Powtarzaj i parafrazuj informacje.

13.    Wygospodaruj czas na indywidualne rozmowy z dzieckiem, dzięki temu będziecie mogli pngg zwyczaić się do waszych sposobów mówienia.

14.    Gdy mówisz lub migasz, nie stój blisko źródła światła, żeby nie świeciło ono m miwl w oczy.

15.    Nie poruszaj się nadmiernie podczas mówienia (nie przestępuj z nogi na nogę, kręć się).

16.    Gdy mówisz do pojedynczych uczniów lub małych grup, pochyl się, by być na poziowe

17.    Przygotowuj materiały pomocnicze (handout), by przekazać ważne informacje z spotkań ze specjalnymi gośćmi, wycieczek w terenie i filmów dydaktycznych.

18.    Zaproponuj rówieśnikom (wolontariuszom) wejście w rolę pomocnika nac tor), wspierającego w nauce niesłyszącego ucznia (najlepiej, gdy przy jedne$!

19.    Poproś uczniów, by na zmianę robili dodatkowy komplet notatek, pisząc, sposób uczeń nieslyszący może skoncentrować się na śledzeniu wzr

20.    Skonsultuj się z surdopedagogicm.