środowiska, zdrowia i moralności publicznej, albo wolności i praw Ograniczenia te nie mogą naruszać istoty wolności i praw.
Jak podkreśla się w doktrynie i w orzecznictwie, artykuł 3] tlsl Konstytucji nie może być bezpośrednio stosowany przez sądy jako samoistna * ‘ rozstrzygnięcia sprawy. Wyrażona w nim zasada wolności człowieka stanowi l' generalną określającą sposób i kierunek interpretacji całego syste• konstytucyjnych, stosowane zaś bezpośrednio przez sądy jako samoistna p0^ rozstrzygnięcia sprawy mogą być tylko te przepisy Konstytucji, które są
■
precyzyjnie sformułowane, że możliwe jest ich odniesienie do konkretnej ^ (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 maja 2003 r., sygn. V CK 344/02, OSNC^
8/119, Biul. SN 2003/11/10) "jE
Uzasadnienie zażalenia wskazuje, że skarżący zarzuca naruszenie art.3i ^ Konstytucji RP poprzez niespełnienie zasady proporcjonalności i adekwatności j, ^ ograniczającego wolność gwarantowaną konstytucyjnie. Powołując się na nary^ tej normy skarżący zdaje się nie dostrzegać, że stanowi ona wzorzec ko^ konstytucyjnej przepisów regulujących sferę praw i wolności gwarantowanych^ Konstytucję. Adresatem tej normy jest ustawodawca tworzący prawo rangi ustawy Sensem istnienia tej normy jest zabezpieczenie praw jednostki gwarantom konstytucyjnie przed ingerencją innych podmiotów w zakresie szerszym,* dopuszczalnym na podstawie przepisów ustawowych spełniających warunki okreśks wart. 31 ust. 3 Konstytucji.
Zatrzymanie Krzysztofa Rybki zostało dokonane na podstawie ustawy: arL 2ł< P § 1 k.p.k. Jak wskazano powyżej, wbrew twierdzeniu skarżącego istniały przesłanki zastosowania zatrzymania, zatem przeprowadzenie tej czynności nie naruszało arL 31 Konstytucji RP, albowiem przepis art. 244 § 1 k.p.k. stanowi dopuszczone przez ustawodawcę i znajdujące w powołanym przepisie Konstytucji ograniczenie prawa do wolności konieczne w demokratycznym państwie dla ochrony porządku publicznego.
Odnosząc się do sposobu przeprowadzenia zatrzymania i sformułowanego* tym przedmiocie zarzutu naruszenia przepisów ustawy z dnia 24 maja 2013 r. t środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej (Dz. U. z dnia 3 czerwca 2013'•
poz. 628) (dale |1 tej ustawy kajdanek międ prawem zach przeciwdziałali bezpicczcńslwi ucieczki lub pc autoagresji.
Zgodnie stosowania śro 'stosowania- fui użyty zgodnie:
Twierdz uzbrojonych fu uprawnione. Z zatrzymanego kilku funkcjon powodowało s ucieczki bądź kajdanek.
Nadto wyrządzenie; zmienić ocen albowiem jak uzasadniały p jedynie jego: zapewniało ji
Niezr zatwierdzeni kodeksu po;