32863

ochrony zdrowia lub moralności publicznej”. Sąd uchylił się od ustalenia znaczeń terminów „narodowość śląska” i „śląska mniejszość narodowa”.

Od postanowienia Sądu Wojewódzkiego odwołał się wojewoda katowicki. Wniósł o rozstrzygnięcia czy istnieje naród śląski..

Sąd Apelacyjny i Sąd Najwyższy odmówił rejestracji, ponieważ z wniosku wynikało, że istnieje naród śląski oraz śląska mniejszość narodowa, co było kontrowersyjne.

Sąd Najwyższy podtrzymał zdanie Sądu Apelacyjnego, któiy stwierdził, że „mniejszość narodowa musi obiektywnie istnieć”, „nie można określać swojej tożsamości narodowej w oderwaniu od podstawowej przesłanki, jaką jest istnienie określonego narodu”. Według Sądu „ z całą pewnością Ślązacy należą do grupy regionalnej o bardzo dużym poczuciu tożsamości, również kulturowej i nie można negować także ich regionalnej odrębności”. Są Ślązakami w „ rozumieniu regionalnym, a nie narodowym”.

Według Sądu Najwyższego podstawowe cele Związku mogą być realizowane bez zakwestionowanych postanowień statutu, a także jego nazwy. Konstytucja z 1997 roku zrównuje bowiem w tych kwestiach prawa mniejszości etnicznych z prawami mniejszości narodowych.

Związkowcy z powodu wyczerpania krajowej drogi sądowej, w 1998 roku ogłosili zamiar złożenia skargi do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu.

W postępowaniu sądowym o rejestracje Związku punktem spornym jest uznanie go za organizację śląskiej mniejszości narodowej. Chodzi zatem o ustalenie czy istnieje naród śląski i śląska mniejszość narodowa w Polsce. Nie chodzi o Ślązaków niemieckich ani polskich oni są zorganizowani we własnych organizacjach, ale o Ślązaków „tutejszych”.

Z badań za rok 1996 wynika, że w województwie katowickim:

•    Ślązacy tutejsi 12,4%

•    Polacy 81,9% ( w tym 18,1% jako Polacy-Ślązacy)

•    Niemcy 3,5% w tym 2,4% jako Niemcy-Ślązacy)

Istnienie grupy „Ślązaków tutejszych” nie jest przedmiotem sporu. Przytoczone wyniki badań nie przesądzają jednak o tym, iż ta grupa jest mniejszością narodową w sensie prawnym. Procesy germanizacyjne i polonizacyjne były tak silne, że przeciwstawiały się one wyłonieniu odrębnej nacji, co nie oznacza bynajmniej braku silnej odrębności regionalnej.

Dla większości Ślązaków ważniejsza od identyfikacji narodowej jest identyfikacja etniczna. W XX wieku wszędzie traktowano ich [Ślązaków] jako gorszych, takich których trzeba germanizować lub polonizować.