klimasz1

52(1

Odmłodzenie może być powodowane zmianą klimatu Michero sowo suchego na wilgotny. Wówczas pcdymcnly i pcdyplcny fo przez bardzo obciążono wody, osiągające profil równowagi przy d chyleniu (kilku stopni), ulegają rozcięciu przez wo<ly stale, obfito l ołwlążonc. osiągnjąco profil równowagi przy bardzo małym nachylę niżej 1°). Odmłodzenia górnopUoccńskic w Europie moją prawdo tuki charakter, a więc charakter klimatyczny, a nie tektoniczny.

toria. Wskutek różnej ilości wody w j>oszczcgólnych odcinkach rzek kW

m:

Teoria stopni pied monlowych W. Panek a. Inacze mnożył powstawanie i rozwój zrównaA schodowych W. Penck (1024 rodzaju powierzchnie nieciągło wiązał z ciągłym, stało rosnącym k stym wypiętrzaniem, ogarniającym kolejno coraz dalszo, peryferyjne

sekwrntnir rozcinających wypiętrzany oliszar miały |X)wr,tnwnć w różny, odcinkach Ich biegu załomy (progi), które w dalszym rozwoju miały odgry. wnć rolę lokalnych baz erozyjnych i donudacyjnych dla obszarów wyżej położonych. Niszczenie 1 zrównywanie poszczególnych

Hyc. 300. Zrównania piedmontowe I’,—P, (A) oraz rozwój »lopnl pl w»: W. I*cncka (1024)

części dorzecza, nawiązujące do łych loknlnych baz erozyjnych, ml prowadzać z czasem do powstania kilku powierzchni zrównani W. Penckn powierzchni pledmontowych, podgórskich), położonymi dowo Jedna nad drugą i rozwijających się równocześnie, każda ni' tem wyższej (wg. W. Penckn stopnie piedmontowe, schodowe piedmontowe). Tnk miały |x>w»tuć zrównania schodowe Smrocznn,; waldu, Harzu i in. (ryc. 360). Do roku 1938 panowała moda „slot

monlowych" i zrównania schodowe w wielu górotworach były w ten^pój

sób wyjaśniane. Rzeczowa krytyka, wskazująca podstawowej braki ccpCji doprowadziła do jej zarzucenia. Całkowicie niejasne są przyetytij-i sposób powstawania owych załomów i tak długiego utrzymywania BlęJch, Jako lokalnych baz erozyjno-denudacyjnych. Rozwój taki Jest możliwy)*-

dynie w obszarach o budowie płytowo) lub w innych obszatach o-b#nHN

... _1________t. - I... .____1.    .....I I..*. ... I____l. _•______L

zróżnicowanej odporności skal. gdzie wychodnio bardzo odjwnycft mogą stanowić przez dłuższy czas bazę crozyjno-dcnudncyjną dla p zrównujących obszar wyżej położony, zbudowany ze skał o znacittW szej odporności.

r i o stopni zmywowych J. B 0 d c 1 n. Jeszcze inaczoj powstawanie zrównać schodowych J. Bfldol (1951). 1965). Twler-ie tego rodzaju formy powstają w warunkach klimatu na przemian wilgotnego (panuje wietrzenie) l okresowo wilgotnego (panuje jynnic). Mianowicie, na stokach gór I wyżyn wznoszących się j>onnd )® powierzchnio równinne powstają wskutek wietrzenia i spłukiwała d y m e n t y z m y w o w e. Ich powierzchnie wycięte w podłożu fpi nawiązują do poziomu równin bardzo głęboko zwietrzałych w wa-ęh klimatu gorącego wilgotnego. Zmiana klimatu na okresowo wil-_wdoprowndza do usunięciu, zmycia grubej pokrywy wietrzeniowej 0 rn) i odsłonięcia dużo niżej położonego „zrównania pod-wego”. Dzięki temu następuje też zawieszenie pedy-

PowUwinlo rnwieuonych pedymrntów ™*-irych Wf. J. IlUdrla (11157)

■myonw* (T,. I*,) formowtn* łi»ly koUJ. ta » «•<•!*••"*« •*«> |»i*»lritcNnl irtwniny«h • i IJ, oMKanyitt wikulfk .«)(.<•.w*,l»«m« | .]•«(•■ ■Kity pokrywy    roilnowoj. p_# poMlmchnla

^rywrw.

t m ywowyc łi, opadanie ich progiem ku odsłoniętej po-ikrschni. Dalsze zmiany klimatu mogą doprowadzić do powstania kilku położonych jedno nad drugim, a więc do utworzenia zrównnń ikjowych. Ich powstanie nie wymagałoby Jednak kolejnego rozcinania rjwnywania podłoża skalnego na wielkich przestrzeniach. Składałoby się !cjno rozwijających się na stokach Jakiegoś wzniesienia pedymentów <owych (ryc. 361).

iŚW zrównnń acłiodowych, w których kużda powierzchnia została zrów-w Innym okresie czasu, należy odróżnić układy zrównnń schodowych.

ych w tym samym okresie czasu, ale później pociętych uskokami burzonych łleksuraini i pooddziełnnych o<i siebie progami |>och»dzo-ktonicznego.

jjEORIK ROZWOJU KZKZltY FI.IJWI/M.NO-DKNUDACYJNHJ

rozwoju rzeźby fluwinlnej odnoszą się do obszarów o klimacie ^kowanym wilgotnym. Przebieg działalności morfogenetycznej w tym zamyka W. Davis w cyklu normalnym albo fluwialnym. I). John->(ljl9) we fluwialnym, L. Pclticr (1950) w pluwiofluwialnym, a II. Bau-l(l)’J) w umiarkowanie wilgotnym.

(P$ny przebieg rozwoju rzeźby fluwialnej W. M. Davls (1899) starał