koagulopatie

30.

Leki stosowane w koagulopatiach

30.1. Wprowadzenie

Koagulopatią nazywamy zaburzenia krzepnięcia krwi, a zatem z jednej strony upośledzenie procesu krzepnięcia krwi i zatrzymania krwawienia oraz z drugiej strony nadmierną krzepliwość krwi, co prowadzi do powstawania wewnątrznaczyniowych zakrzepów.

Proces krzepnięcia krwi jest bardzo złożony. Wyróżnia się 4 jego fazy - fazę wstępną, fazę 1, fazę 2 i fazę 3.

W fazie wstępnej powstaje aktywna tromboplastyna. Proces wytwarzania się tromboplastyny jest wypadkową kaskadowej reakcji poszczególnych składników układu zewnątrz- i wewnątrzpochodncgo, w której uczestniczy kilkanaście różnych czynników, m.in. czynnik IV (jony wapnia).

Faza 1 polega na powstawaniu trombiny. Aktywna tromboplastyna działa na protrombinę wytwarzaną w wątrobie przekształcając ją w trombinę.

W fazie 2 trombina działając na fibrynogen przekształca go w fi-brynę (włóknik). Tworzy się tzw. czop hemostatyczny - siatka fibry-ny, w której oczkach zostają uwięzione elementy morfotyczne krwi. Skrzep ten po pewnym czasie kurczy się - występuje tzw. retrakcja skrzepu.

W fazie 3 dochodzi do rozpuszczenia skrzepu (fibrynolizy) pod wpływem plazminy powstałej z plazminogenu. Plazmina (fibrynolizyna) jest enzymem proteolitycznym - karboksypeptydazą.

Pod wpływem różnych czynników oraz w różnych stanach chorobowych może dojść do zaburzeń krzepnięcia krwi - koagulopatii.

557