kscan
73

M (a) + M(b)A o M(_a)A + M (b) + C

lub

Pb + CaC₂0₄<*>PbC₂0₄ + Ca²⁺ + 2e

d) Elektrody utleniająco-redukujące — w elektrodach tych obojętny chemicznie metal (Pt, Au) jest zanurzony w roztworze zawierającym substancje zarówno w formie utlenionej, jak i zredukowanej. Przykładem jest elektroda chinhydronowa. Mechanizm działania elektrod w szerszym zakresie stanowi obiekt zainteresowań chemii fizycznej. Natomiast w elektroanalizie potencjo-metrycznej zainteresowani jesteśmy funkcją analityczną układu elektrod. Z tego punktu widzenia dzielimy elektrody na:

a)    elektrody porównawcze — odniesienia,

b)    elektrody wskaźnikowe.

Układ elektroda wskaźnikowa — elektroda odniesienia zanurzone we wspólnym elektrolicie nazywa się ogniwem elektrochemicznym.

Elektrody wskaźnikowe reagują zmianą potencjału na obecność w badanym roztworze jonów, na które są czułe.

Elektrody porównawcze, zwane także elektrodami odniesienia, zachowują w warunkach pomiaru stały potencjał, praktycznie niezależny od stężenia badanego roztworu.

10.2.2. Elektrody porównawcze

Analiza potencjometryczna jest oparta na porównaniu potencjału elektrody wskaźnikowej z elektrodą odniesienia, przy czym zakłada się stałość potencjału elektrody odniesienia, a także jego niezależność od stężenia badanego roztworu. Elektrody porównawcze winny charakteryzować się:

•    stałością potencjału,

•    odtwarzalnością potencjału i brakiem histerezy temperaturowej,

•    uniwersalnością zastosowań i prostotą obsługi,

•    małym oporem elektrycznym,

•    odtwarzalnym i niskim potencjałem dyfuzyjnym,

•    małym wypływem elektrolitu elektrody do badanego roztworu.

Nie ma jednak uniwersalnych elektrod odniesienia i do konkretnych zadań należy dokonać optymalnego wyboru. Możliwych rozwiązań jest wiele, jednak najczęściej jako elektrody odniesienia są stosowane elektrody drugiego rodzaju: elektroda chlorosrebrowa i nasycona elektroda kalomelowa.

10.2.2.1. Elektroda chlorosrebrowa (Ag/AgCl/KCl)

Drut srebrny powleczony warstwą chlorku srebra reaguje na obecność jonu chlorkowego w otaczającym go roztworze zgodnie z równaniem

181