ksiega5

wysokości. W korekcji kifozy odcinka lędźwiowego niezbędna jest ścisła lokalizacja, bez większego lordozowania strefy lędźwiowej niskiej. Jeżeli krzywizna lędźwiowa nic jest pogłębiona, korekcję części dolnej kifozy można stosować za pomocą sterowania kończynami dolnymi w pozycjach leżąc przodem, Klappa i zwisach. W zwisach podpartych istotna jest wysokość oparcia nóg. Wzmacniając mięśnie brzucha należy pamiętać, że wydech powietrza wykonywany powinien być w czasie wznosu nóg, a wdech w czasie opustu W końcowej fazie wznosu nóg punkt stały, jakim jest klatka piersiowa, obniża się na skutek wydechu Skurcz mięśni brzucha jest w tym przypadku pełny. W ostatnim momencie opustu nóg rozciągnięcie tych mięśni jest maksymalne.

W doborze i wykonaniu ćwiczeń łatwo można popełnić błędy takie jak: pogłębienie lordo-zy lędźwiowej, która wynika z niedostatecznej stabilizacji podczas korekcji kifozy, a także ktfozowanie lordozy lędźwiowej, np. przez ugięte ustawienie nóg w pozycji leżąc tyłem, co sprzyja przekształceniu tej wady w kifozę totalną lub lędźwiową. Pozostałe rodzaje ćwiczeń opierają się na tych samych zasadach, co w hiperkifozic piersiowej.

Kifoza totalna

Wadę tę często traktuje się jako jedyną postać pleców okrągłych Występuje ona we wczesnym dzieciństwie, zwykle na tle krzywiczym w przypadkach, w których rodzice zbyt wcześnie forsowali długotrwale siedzenie i chodzenie dziecka. W miarę wpływu pozycji spionizo-wanej na kształtowanie krzywizn kręgosłupa dotychczasowe totalne skifotyzowanic zmniejsza się samoistnie. Kifoza totalna, ze szczytem umiejscowionym najczęściej na ostatnich kręgach piersiowych, obejmuje także odcinek lędźwiowy, czemu towarzyszy mniejsze przodopochylenie miednicy. Lordoza szyjna jest często znaczna. Mięśniami rozciągniętymi i osłabionymi są prostownik grzbietu, równoległoboczny, czworoboczny, czworoboczne lędźwi i blodro-wo-ftędźw io we.

Przykurczone są mięśnie: pośladkowe wielkie, pólścięgniste, pólbloniaste. dwugłowe uda i brzucha, zwłaszcza prosty. Klatka piersiowa ma tendencję do zapadania się, ostatnie żebra są ściągnięte przykurczonymi mięśniami brzucha, co odbija się niekorzystnie na funkcji oddechowej. Obok pełnego leczenia przcciwkrzywiczcgo i ograniczenia czasu przebywaniu dziecka w pozycjach pogłębiających wadę, stosujemy ćwiczenia odtwarzające fizjologiczne krzywizny kręgosłupa. Trudność i zarazem najczęstszy błąd polega na nadużywaniu pozycji i ćwiczeń hipcrkorekcyjnych jednocześnie sterowanych górą i dołem, co prowadzi w efekcie do pleców płaskich. Należy pamiętać, że o ile odcinek lędźwiowy musi ulegać przekształceniu w krzywiznę o hiku skierowanym przeciwstawnie, o tyle odcinek piersiowy powinien zacho-

wać to samo, choć nieco mniejsze kifotyczne ukształtowanie, lecz ze szczytem kifozy umiej-scowionym wyżej. Korekcja odcinka piersiowego i szyjnego powinna przebiegać rgnrtmf z zasadami dotyczącymi hipcrkifozy piersiowej. Należy jednak pamiętać, że w kifozje totatej część nadpępkowa i pod pępkowa mięśnia prostego brzucha powinny pracować w pozycji oddalenia przyczepów. Jeżeli mięśnie te wzmacnia się poprzez ruch kończyn w stosunku do przyczepu górnego, to należy go dokładnie ustalić, np w pozycji leżąc tyłem lub zwisie tyłem na drabince.

Zalecenia słuchanie muzyki w pozycji lezące) na plecach z ramionami odwiedzionym w bok i ugiętymi w stawach łokciowych, nogami ugiętym * stawach biodrowych < kokmtnryck oglądanie programu telewizyjnego z laseczką trzymaną na plecach przez 10-15 mm. podczas odrabiania lekcji należy mieć dobre podparcie na odcinek lędźwiowy i dolny piersiowy biurku i fotel powinny mieć odpowiednią wysokość, aby osoba nie pochylało się nadmiernie, pływanie stylem grzbietowym.

Przeciwwskazania: stanie na głowie, stanie na rękach nadmierne skłony w przód, podpory przodem o ramionach wyprostowanych, krążenia ramion w przód przy pochyienm do przodu. jazda na rowerze z niską kierownicą, siady skrzyzne. klęczne z wyciągniętymi w pnod ramionami oraz wszystkie pozycje które zaokrąglają plecy i uwypuklają odcinek piersiowy kręgosłupa

6.1.3. Zaawansowanie zmian w plecach okrągłych

Stwierdzenie stadium w jakim znajduje się wada. jest niezbędne nie tylko do pełnego rozpoznania. lecz przede wszystkim do celowego i skutecznego dobom środków korekcyjnych t rokowania. Uwzględniając korcktywność zaobserwowanej wady dzielimy ją na cztery sscpme 1° - wada wyrównuje się czynnie całkowicie lub częściowo,

11° - wada wyrównuje się biernie całkowicie lub częściowo.

111° - wada nie wyrównuje się ani czy nnie ani biernie,

IV° - jak wyżej, lec/ na radiogramie widoczne są zmiany artrosfyc/iie.

Korekcja czy nna polega na zdolności wyrównania skrzywienia a pomocą napięcia mięsni, zwłaszcza grzbietu, a bierna dokonyw ana jest przez zwis na podudziu. Utrzy nnąąca się przez długi czas nic kory gowana czynnościowa hiperkifo/a piersiowa, powstała na tło JysKutu mię-śniowo-więzadłowcj. może doprowadzić, na skutek stosunkowo małej ruchomości odcinka piersiowego oraz nawarstw tania się procesów wzrostu, do nieodwracalnych zmian strukturalnych. W procesie korekcji, stopień zaawansowania zmian bierzemy pod uwagę zarówno w