Lab5 tech an gazow08

242

wodna IIjO ulega podczas stygnięcia wyk ropieniu. To zmniejszenie objętości AV na-żywa się kontrakcją.

Po zmierzeniu kontrakcji A V* dokonuje się absorpcji (wtórnego) dwutlenku węgU CO j I otrzymuje zmierzony zawartość lego składnika w próbce wtórnej ^*₀ •

Zmierzone no próbce wtórnej wartości AV* I V* . mnożymy przez stosunek zmle-

COj

rzonych uprzednio objętości gazu pozostałego po absorpcjach od I do 4 I objętośd wtórnej (mieszanki) pobranej do spalania, otrzymując w ten sposób wyniki odnoszące się do próbki pierwotnej: AV I V_CQ .

Opracowanie wyników analizy spaleniowej Spalanie węglowodorów C„H_y odbywa się według równania stcchłometryczncgo:

^CxV(^X42/°>    **    ^xCO ♦ j ^ł|jO    (6.7)

I mol ♦ |x ♦ ^ | mol -    x mol + ^ mol

Zmniejszenie objętości wyntkojącc ze zmniejszenia liczby moll (czyli objętości w warunkach normalnych) wynosi:

AV*

I

X

4

Ponadto skroplenie się wytworzonej pary wodnej powoduje dalsze zmniejszenie objętości produktów spalania o

A V" -

Sumaryczna kontrakcja spowodowana spaleniem węglowodorów C_xll_y, odniesiona do I mola-CJIy, wynosi:

A V

^c,»y

^CA

A V ♦ A V" I

(6.8)

kontrakcja polega na „zniknięciu" 1“ mol substratów, Jako żc powstały produkt skrapla się w całości, dając

(6.10)

Mieszanka przed spalonicm była nasycona para wodna. oziębione spaliny też sa nasycone pnrrj wodna - drobne różnice w bilansie pary, spowodowane zmiana objętości reagentów, które paro nasyca, można pominąć. Tak więc zmierzona I przeliczona na próbkę pierwotna kontrakcja A V nic zależy od ilości domieszanego, przy tworzeniu próbki wtórnej, powietrza lub tlenu.

Kontrakcja ta, Jako skutek spalania wodoru i węglowodorów, a następnie wyk ropienia powstałej pary wodnej, przcdstawln się w świetle równań (6.8) i (6.10) następująco:

AV- AV_Mj .A^yc_A- fv(^,ł$¹c_>„,    «>»>

W równaniu tym znane (z pomiaru) Jest tylko A V.

Wyabsorbowany ze spalin próbki wtórnej dwutlenek węgla pochodzi wyłącznic ze spalania węglowodorów, wobec czego zgodnie z równaniem (6.1):

II ł-0

J 2 J

- .1,0

(6.9)

I mol ♦ ~ mol -

l mol

(6.12)

1

» - V CH_y X COj

Obydwa ostatnie równania zawierają poszukiwane objętości: wodoru V_Jt | węglowodorów V_c w próbce, a jeżeli próbka pierwotna liczyła 100 ml, to te objętości sę x y

udziałami objętościowymi wodoru:

I i -

t"jl - 2(^AV " ~T~ ¹co;) ^|S|    (6.13)

i węglowodorów

!^c,"_r> -    ’ x ^vco;    1*1    (6.14)

Dla ich wyznaczenia konieczna Jest znajomość zastępczych udziałów węg|_{n x} j _wo. doru y w węglowodorach CJIy, które zostały spalone. Sa to te, które nic zostały uprzednio wynbsorbowanc przez dymiący kwas siarkowy.