Metody pomiaru
Ze względu na zależność wielkości mierzonej od czasu można podzielić przyrządy pomiarowe na dwie grupy:
-przyrządy do pomiarów wielkości statycznych (o długim okresie zmian w czasie),
- przyrządy do pomiaru wielkości dynamicznych, tj. zmieniających się z dużą częstotliwością.
W przyrządach pomiarowych realizuje się dwie metody pomiaru: metodę wychyłową metodę kompensacyjną.
Te same wielkości mogą być mierzone metodą wychyłową lub kompensacyjną.
Metoda wychyłową
Pomiar siły termoelektrycznej termoelementu metodą wychyłową
T- temjfercilu*'** oTtecjluf f j
T, - afaozćM/ir Iu>ti f
%t~ iytfa»e/* c&yn/kćr point/ Ponieważ rezystancje R} i R, są zależne od temperatury, a więc czynnika zewnętrznego, przeto błąd tej metody jest również zależny od przypadkowych czynników zewnętrznych.
- *ts*yrfahcż* rr/ełn/Joar
Siła ełekił-yck-Ha E j&>T o+oporcjo va/»<=*
Jo fJŻJh cy tcurpeScftur T ,T0
£ = i(r-T0) lub T-T0 = aE a
gdzie: a — stała termoelektryczna.
prąd / płynący przez obwód określony jest wartością E oraz rezystancją przewodów połączeniowych Rx, rezystancją miernika Rm i rezystancją samego termoelementu R, (na rysunku przedstawione umownie jako rezystancje skupione). Zgodnie z prawem Kirchhoffa musi być
E-I(Rl+Rm + Rt) = 0 skąd I »
Prąd ten wywołuje w mierniku spadek napięcia E„.= IR,„, który jest mierzony
Em = E
K
Ri~\- Rm + R,
lub
E = Em
Jak widać, siła termoelektryczna E odczytywana jest na miliwoltomierzu jako Em. Błąd pomiaru wynoszący w tym przypadku Em(Rx -i-Rt)IRm zależy nie tylko od własności termoelementu, ale także od rezystancji wewnętrznej miernika Rm i rezystancji Rt przewodów raczących termoelement z miernikiem. Wielkości te, zależnie od temperatury otoczenia, zmieniają się w czasie pomiaru w sposób niekontrolowany, dając przypadkowe, niemożliwe do przewidzenia błędy (tzw. błędy metody).
Przy tej metodzie układ pomiarowy oprócz przyrządu pomiarowego musi zawierać urządzenie kompensacyjne.
Pomiar siły termoelektrycznej termoelementu metodą kompensacyjną
W metodzie tej miarą wielkości mierzonej, tj. T-T0, jest również odczyt miernika Em, lecz rezystancja przewodów i termoelementu, zależne w trudny do ustalenia sposób od temperatury otoczenia i ew. innych czynników zewnętrznych, nie mają tu wpływu na niedokładność pomiaru.
Jeżeli różnica temperatur T—T0, spowoduje powstanie w tzw. zimnych końcach termoelementu siły termoelektrycznej E = (T—T0)/a, to galwanometr G zacznie się wychylać, gdyż płynie przez niego prąd termoelektryczny. Za pomocą obwodu kompensacyjnego, składającego się z rezystora nastawnego (potencjometru) R, źródła napięcia stałego B oraz miernika o rezystancji Rm — można, używając potencjometru R spowodować przepływ przez rezystor Rc takiego prądu, aby spadki napięcia na nim, wywołane z jednej strony prądem termoelektrycznym, a z drugiej — prądem kompensacyjnym — były równe co do wartości lecz przeciwnie skierowane. Wówczas galwanometr G wróci do położenia zerowego i w obwodzie termoelementu suma sił elektromotorycznych i spadków napięć będzie równa zeru. Wobec tego dla prądu płynącego w tym obwodzie można napisać £
Równocześnie ten sam prąd musi płynąć w obwodzie kompensacyjnym, gdyż spadki napięcia na rezystancji Rc, pochodzące od prądu termoelektrycznego i z kompensacji w sumie dają zero. Wówczas dla obwodu kompensacyjnego
r gdzie Em oznacza napięcie odczytywane na mierniku.
R
E = Em— oraz T-T0 = aEm — . Rm Km
f-- *-;»*
Jak widać, również w tym przypadku dokładność pomiaru zależy od własności elementów obwodu, ale własności te w postaci rezystancji Rc i Rm występują w ilorazie, który ma stałą lub prawie stałą, nienależną od otoczenia wartość, gdyż można przyjąć, że rezystancja miernika Rm i rezystancja kompensacyjna Rc zmieniają się w zależności od warunku otoczenia w podobny sposób, zwłaszcza, jeśli się je odpowiednio wzajemnie dobierze.